Opis obrazu Efima Volkova „Październik”

Opis obrazu Efima Volkova Październik Efim Volkov w 1883 roku namalował obraz „Październik”. Artysta pracował na płótnie na stacji Siverskaya, która znajduje się niedaleko Petersburga. Tam malarz miał własną daczę, w której powstało słynne płótno. Następnie dzieło to zostało wystawione na XI Wystawie Objazdowej. Recenzując wystawę V. Stasov napisał, że spośród wielu dzieł pejzażystów najbardziej niezwykły był obraz „Październik”. Uznał ją za jedną z najlepszych, jeśli nie najlepszą rzecz w Wołkowie. Tak dobrze iz ulgą przepisał chude drzewa, już nagie jesienią. Zwrócił uwagę zarówno na „perspektywy przez rzadki las”, jak i na jesienne światło. Ten obraz bardzo subtelnie oddaje liryzm jesieni, doskonale łączy w kompozycję bliskie plany z odległymi, główna skala kolorystyczna jest doskonale zachowana. Na pierwszym planie

obrazu malowany z wielką starannością młody las brzozowy. Artystce udało się wyrazić zarówno kruche pnie brzóz, jak i pokrytą jesienną roślinnością brązową ziemię. Artysta poprzez przekazanie tematu jesiennego opadania liści osiąga wielką wyrazistość i siłę. W przedstawieniu liści E. Volkov jest prawie bliski malarstwa plenerowego: tak subtelnie odczuwa poezję gasnącego piękna natury. Przedstawił promienie zachodzącego słońca padające na listowie: w ich zimnym świetle pod drzewami rozciągał się wielokolorowy dywan liści. Kręta wstęga rzeki odbija chłodne, szare jesienne niebo. Na ścieżce biegnącej brzegiem rzeki widać jedynie samotną postać staruszki niosącej na ramionach plecak. Jesień w naturze harmonizuje z jesienią życia starszej kobiety.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Efima Volkova „Październik”