Opis obrazu Kazimierza Malewicza „Żniwiarz”

Opis obrazu Kazimierza Malewicza Żniwiarz

Dzieło zostało namalowane w latach 1912 na płótnie olejnym. Obecnie jego siedzibą jest Dom-Muzeum. B. M. Kustodieva, w mieście Astrachań.

Kazimir Severinovich chciał tym obrazem pokazać organizm, który żyje i rozwija się według własnych praw. Punktem odniesienia dla artysty byli fauwiści z Francji.

Obraz obrazu, który się spełnił, to święto pracy. Tutaj z powodzeniem łączy się kolorystyczny plan kompozycyjny obrazu. Patrząc na obraz, widzimy, jak artysta obalił prawo perspektywy powietrznej.

+ 'ipt>');

Pokazuje, jak trudny los ma wiejska kobieta, jak ciężko jest jej pracować w polu w porze żniw. Artystka nie szczędziła środków na wyrażanie emocji i uczuć: duże nagie stopy, dłonie nieproporcjonalnie duże jak na jej wzrost. W jednej ręce trzyma kłoski pszenicy, w drugiej sierp. Kazimierz Malewicz posłużył się suprematyzmem i prymitywizmem do oddania zgarbionej postaci wieśniaczki. Dzięki temu nie czujemy płaszczyzny sylwetki, jest perspektywa i przestrzeń. Jedyną płaską postacią jest profil jej twarzy.

Na płótnie widzimy, że artysta przeżywa w swojej twórczości punkt zwrotny. Pokazane są tutaj proste problemy chłopów. Aby obrazy wyglądały bardziej wyraziście, Malewicz przedstawił postacie jako lekko zdeformowane (np. Duże, nieproporcjonalne stopy), maksymalnie upraszczając portretowanych przez siebie postaci.

Rozmiar zdjęcia to 73×70.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Kazimierza Malewicza „Żniwiarz”