Opis obrazu Wiktora Popkowa „Jesienne deszcze”

Opis obrazu Wiktora Popkowa Jesienne deszcze

Widzimy Puszkina, który patrzy w dal i głęboko o czymś myśli. Przed nami smutny obraz jesieni. Poeta oparł się o kolumnę. O czym on myśli? Co powoduje w nim taki smutny krajobraz? Możemy się tylko domyślać.

Popkow był w stanie opowiedzieć niezwykle żywo o tym, co się dzieje. Wystarczy przyjrzeć się bliżej, a płótno zaczyna ożywać. Pada deszcz. Drzewa uginają się pod wpływem silnych podmuchów wiatru. Od razu na pamięć zapada odgłos kropel uderzających o dach i szeleszczących liści. Wydaje się, że słychać odgłosy wiatru.

Szata poety trzepocze od silnych impulsów. Puszkin wcale gdzieś nie pójdzie. Ta zła pogoda wcale mu nie przeszkadza. Powszechnie wiadomo, że Puszkin był jego ulubionym czasem. To ona go zainspirowała. W tym niewygodnym czasie stworzył ogromną liczbę wspaniałych wierszy. Pracował z powodzeniem, tworząc prawdziwe arcydzieła.

1) -->

Artystce udaje się stworzyć wspaniały obraz. Jego pociągnięcia pędzlem są precyzyjne i pewne. Możesz wyczuć ich skąpstwo. Artysta używa odpowiednio nasyconych kolorów do zobrazowania drzew. Są w kolorowych, baśniowych strojach. Liście jeszcze nie opadły. Dają nam radość swoimi czerwono-złotymi odcieniami.

Popkow przedstawił Puszkina stojącego na werandzie swojego domu. Jego kolor jest biało-szary. Wydaje się, że jest wyblakły przez zimno i deszcz. Sylwetka jest napięta. Nie widzimy twarzy i dłoni. Wygląda na to, że Puszkin stoi trochę w cieniu. Bohater uosabia ciągłe poszukiwanie czegoś, co może inspirować. Jest jednocześnie spięta i zrelaksowana. Można by pomyśleć, że poeta stoi tu od bardzo dawna i wszyscy czekają na nadejście inspiracji. Może po prostu lubi podziwiać to piękno.

Popkow celowo nie przedstawia deszczu. To dzieło malarza przesycone jest smutkiem, ale jest ciche i lekkie. Taka pogoda pozwala poecie tworzyć.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Wiktora Popkowa „Jesienne deszcze”