Opis radzieckiego plakatu „Nie rozmawiaj!”

Opis radzieckiego plakatu Nie rozmawiaj!

Wielka Wojna Ojczyźniana toczyła się nie tylko z przodu, ale także z tyłu. Miliony obywateli radzieckich niestrudzenie pracowało dla dobra Armii Czerwonej, dostarczając jej amunicję, amunicję, niezbędny sprzęt i zapasy. Jednostki medyczne przyjmowały ciężko rannych żołnierzy, starając się jak najszybciej ustawić ich w szeregu.

Wiele przedsiębiorstw przemysłowych w całym kraju pracowało na pełnych obrotach, mając tylko jeden cel – zaopatrzenie całej populacji walczącego kraju w żywność, ciepło i elektryczność. Jednak z tyłu wojska niemieckie również próbowały ingerować w pracę jednego mechanizmu militarnego, jakim był cały Związek Radziecki w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

: 60, 'width' : 468, 'params' : {} }; document.write('');

Niemieckie konspiracyjne oddziały dywersyjne działały na terenie całego kraju. Ich zadania obejmowały wiele celów. Angażowali się w zakłócanie funkcjonowania szlaków dostaw żywności, niszczenie ważnej infrastruktury przemysłowej państwa, niszczenie terenów uprawnych i produkcyjnych, eliminowanie wybitnych polityków i specjalistów różnych gałęzi przemysłu i rolnictwa.

Szkody wyrządzone przez działania takich ugrupowań miały bardzo istotny wpływ na potencjał militarny Związku Radzieckiego, zmniejszając tym samym zdolności obronne całego młodego państwa. Stało się jasne, że szpiedzy mogą się ukrywać pod przykrywką nawet znanych osób. Aby uświadomić ludziom, że trzeba mniej publicznie mówić o sprawach ważnych dla państwa, przeprowadzono odpowiednią kampanię propagandową. Jej zwieńczeniem był plakat „Don’t talk!”, Stworzony w 1941 roku przez artystów Ninę Vatolinę i Nikołaja Denisowa.

Wizerunek kobiety, która nie zamierza zdradzić swoich tajemnic potencjalnemu wrogowi, okazał się bardzo udany: plakat został wykorzystany po wojnie, podczas ideologicznej konfrontacji z krajami zachodnimi.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis radzieckiego plakatu „Nie rozmawiaj!”