Opis obrazu Aleksieja Savrasowa «Jesień»

Pejzaż olejny «Jesień» to obraz Aleksieja Sawrasowa z gatunku realizmu, ukończony w 1871 roku.

Klasyczny motyw jesieni: drzewa o pożółkłych i opadających liściach, ptaki lecące do ciepłych krajów, niskie, czyste niebo i matowe odcienie. Ale na obrazie czuje się psychiczną udrękę, nie tylko z powodu upadku, ale z powodu pewnych okoliczności, które wpłynęły na życie i nastrój artysty.

Pierwszy plan zdjęcia to jedno lub więcej rosnących razem drzew, niestety stojących na niewielkim wzgórzu. W pobliżu widoczna jest kałuża będąca efektem jesiennych deszczów, w której odbija się szare niebo, a wszystko dookoła pokryte jest pociemniałą trawą.

Nieco dalej obraz staje się bardziej żywy: żółte kolory jaśnieją, pojawia się mały domek, z komina, z którego wydobywa się dym; młyn i rzeka. A po drugiej stronie tej rzeki nawet drzewa wyglądają na żywsze, jaśniejsze. Taką kompozycję można zrozumieć jako wizualizację przeciwności życiowych, które wydają się tak wielkie i straszne, będąc blisko, ale wystarczy iść dalej i miną. Może to była kolejna wiadomość, a może wcale.

Samotny dom obok młyna również budzi smutne skojarzenia i ponury jesienny nastrój.

Złoty las w oddali stopniowo staje się ciemnym, nieprzeniknionym zagajnikiem, rozciągającym się aż po równie ciemny horyzont. Ciągnie się do niej ostatnie stado ptaków, lecące w klinie.

Na swoim zdjęciu Savrasov oddał atmosferę tamtej jesieni, o której wielu mówi i myśli z wyraźnym niezadowoleniem. Ale nawet w nudnych pejzażach widać miłość autora do wszystkiego dookoła: tych drzew, które straciły kolory, samotny dom, smutne kolory… Zdjęcie ukazuje tęsknotę, ale nie przekazuje jej widzowi, dając do zrozumienia, że ​​to wszystko ma też swój urok, który sprawia, że ​​podziwiamy kunszt artysta