Opis obrazu Aleksieja Wenecjanowa «Portret A. Venetsianovej»

Portret Venetsianovej, znanej również jako Dziewczyna w kapeluszu, powstał w 1826 roku. Przedstawia jedną z dwóch córek malarza, Alexandrę Alekseevna Venetsianova (1816 — 1882). Obraz ten jest jednym z najważniejszych dzieł sztuki A. G. Venetsianova, który wraz z portretami swoich najsłynniejszych współczesnych — N. Karamzina, N. Gogola, K. Gołowaczewskiego i innych — poświęcił szereg portretów swojej rodzinie. W chwili pisania zdjęcia dziewczynka miała 13 lat.

Alexandra jest pokazana z bliska na szarym tle, ubrana w pomarańczowy kapelusz i jasnozieloną pelerynę podobną do peleryny. Dziecko ma duże, niebieskie oczy, a twarz jest inteligentna i uduchowiona. Krótki, lekko zadarty nos i pulchne usta nadają rysom twarzy nieco marionetkowy wygląd. Dziewczyna ma uniesione brwi, a jej spojrzenie skierowane w dal, więc wydaje się, że Aleksandra marzy o czymś entuzjastycznie.

Portret łączy w sobie dwa elementy, które charakteryzują młodą Aleksandrę: z jednej strony powagę i uważność, z drugiej niezwykłą inspirację i nieco entuzjastyczne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Dziewczyna przejęła te dwie cechy od ojca, a także umiejętność sztuk wizualnych: nauczyła się malarstwa od Aleksieja Gawrilowicza, później stała się również sławną artystką i w swojej twórczości zawsze podążała tym samym kierunkiem i tym samym sposobem przedstawiania artystycznego, co jej ojciec, głównie tworzenie portretów i codziennych szkiców.