Opis obrazu Aleksieja Wenecjanowa „Zakharka”

Opis obrazu Aleksieja Wenecjanowa ZakharkaObraz został namalowany w 1825 roku i obecnie znajduje się w Państwowej Galerii Trietiakowskiej w Moskwie. Materiałami do powstania pracy były olej i tektura.

Obraz przedstawia prostego chłopca ze wsi, chłopa. To nie jest fikcyjny obraz, portret został namalowany od prawdziwego dziecka, którego ojcem był chłop Fedul Stepanov.

Obraz prostego wiejskiego dziecka nie po raz pierwszy pojawia się w twórczości Venetsianova; artysta bardzo interesował się osobami prowadzącymi proste, zawodowe życie. I muszę powiedzieć, że takie „chłopskie” portrety po prostu znakomicie zastąpiły Aleksieja Gawrilowicza.

Artysta przywiązywał dużą wagę do pracy w swoim życiu, wierzył, że to w niej leży początek wszystkich początków, że świat opiera się na prostych robotnikach. Pomimo wieku chłopca na zdjęciu widzimy, że ma już pewne doświadczenie, które zmienia jego rysy twarzy z dziecinnie miękkich

i naiwnych w męskie, surowe.

Zmarszczone brwi i mocno zaciśnięte usta, skupione spojrzenie, odwrócenie głowy tworzą poczucie celowości, pewności siebie i siły. Chłopiec zdaje sobie sprawę, że jego życie będzie zależało tylko od niego i mocno ściska trzon instrumentu na swoim ramieniu. Wszystko w przebraniu chłopca sugeruje, że jest on gotowy do pracy i niestety mógł nie mieć dzieciństwa, bo pracował od najmłodszych lat.

Uważny widz zauważy, że czapka zimowa jest trochę za duża dla chłopca, podobnie jak rękawiczki. Może to oznaczać, że ubrania w biednej rodzinie są przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Venetsianov nie przywiązuje wagi do otoczenia, pozostawia nieobrobione tło, przez co zaglądamy w twarz i uważnie przyglądamy się wizerunkowi chłopca. Jak dokładnie uchwycona jest emocja, jak mistrzowsko uchwycona jest chwila! Tacy ludzie nie byli brani pod uwagę w życiu, nikt nie patrzył w twarze zwykłych chłopów. I Venetsianov spojrzał, a teraz robimy to razem z nim.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Aleksieja Wenecjanowa „Zakharka”