Opis obrazu Andrieja Matwejewa «Portret I. A. Golicyna»

Andrey Matveev jest jednym z pierwszych rosyjskich artystów, którzy otrzymali edukację artystyczną w Europie Zachodniej, dokąd został wysłany w ramach grupy innych studentów z inicjatywy Piotra Wielkiego. Po 11 latach studiów w Holandii Matweev wrócił do Rosji, gdzie miał zostać znanym malarzem nadwornym. Długa nieobecność doprowadziła do tego, że w Rosji nie miał ani patronów, ani dobrych znajomych. Już w pierwszym roku, zaraz po przyjeździe, został prawie bez środków do życia, ale młody artysta został uratowany przez otrzymane polecenie namalowania portretów książąt Golicyna.

Uroczysty portret księcia Iwana Aleksiejewicza został wykonany przez Maciejewa w całości w tradycji współczesnej sztuki zachodnioeuropejskiej, zgodnie z przyjętymi surowymi zasadami. Cichy i szczupły siedemdziesięcioletni książę na zdjęciu jest przedstawiony w postaci smukłego rycerza w majestatycznej pozie, w przyciemnionej błyszczącej zbroi. Golicyn ma na sobie perukę, a jego szyję przykrywa biała chusta. Jednocześnie w oczach księcia, w jego rysach można dostrzec nieśmiałość i słabość duszy. Ta sama dwoistość jest charakterystyczna dla portretu jego żony Anastazji Pietrownej Golicyny, kobiety o ograniczonych umysłach i słabej, ale głęboko nieszczęśliwej w życiu.

Malowanie portretów małżeństwa Golicynów w 1728 r. Zapoczątkowało karierę malarza i przyczyniło się do zdobycia przez autora szerokiej sławy. Współcześni badacze sztuk pięknych uważają Maciejewa za jednego z najwybitniejszych malarzy XVIII wieku, wymieniając go wśród twórców portretu rosyjskiego.