Opis obrazu Arkhipa Kuindzhiego «Plamy słoneczne na szronie»

Arkhip Kuindzhi to artysta pochodzenia greckiego, który urodził się w rodzinie biednego szewca. Rodzice chłopca zmarli wcześnie, wychowywał go ciotka i wujek. Mały Arkhip nie uczył się dobrze, ale od wczesnego dzieciństwa malował znakomicie. Ale przyszły malarz też musiał pracować od najmłodszych lat i zmieniał wiele zawodów — pasła gęsi, pomagała na budowie, handlowała chlebem.

Był to jeden z pracodawców, który zauważył talent chłopca do rysowania i poradził mu, aby poszedł na studia do Aivazovsky’ego, ale Aivazovsky polecił Arkhipowi tylko szlifowanie farby. Wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych dopiero po raz trzeci. Jednak w przyszłości jego talent zyskał szerokie uznanie, a jego obrazy niezmiennie budziły podziw publiczności. W wieku dojrzałym był uznanym mistrzem tzw. «Pejzażu filozoficznego» — próbując w swoich pracach pojąć «ostateczny sens rzeczy», Kuindzhi eksperymentował z kolorami i formami, osiągając własny, odmienny od innych artystów styl.

Płótno «Plamy słoneczne na mrozie» żywo ilustruje twórczość artysty. Jasne, ale tajemnicze światło słoneczne, wielokrotnie załamywane i odbijane w kryształach szronu, tworzy wolumetryczną kompozycję przestrzenną. Z szerokich, gładkich, zaokrąglonych pociągnięć powstaje prawdziwy obraz pokrytego śniegiem lasu, głębokie miękkie zaspy śnieżne pokrywające ziemię i puszyste gałęzie drzew.

Ciemnoniebieskie drzewa w oddali niemal zlewają się z lazurowym niebem. Promienie słoneczne padają ukośnie, tworząc olśniewające światła i głęboko kontrastujące cienie. Drzewa na zdjęciu są uogólnione i przypominają chmury cumulus — ale każdy, kto był w lesie przynajmniej raz w zimie, ma poczucie déjà vu. Widz wydaje się być pośrodku pokrytej śniegiem łąki w głębi rosyjskiego lasu.