Jarmarki zawsze były głównym zajęciem wielu mieszkańców wioski. Pożytecznych zakupów można było robić na jarmarkach, często tylko na jarmarkach można było coś wyprodukować. Ponadto targi to miejsce rozrywki, różnorodnych konkursów i komunikacji. Takie targi jest przedstawione na zdjęciu.
Widz nie może zobaczyć twarzy żadnego gościa na targach. Wszyscy odwiedzający targi ubierają się w najlepsze odświętne ubrania — i jak inaczej, bo targi były dla nich naprawdę świątecznym wydarzeniem. Kobiety mają eleganckie sukienki, wzorzyste szale, mężczyźni nowe łykowe buty i piękne kaftany.
Dwóch starszych mężczyzn na pierwszym planie zaciekle o czymś dyskutuje. Najprawdopodobniej mówią o poprzednich targach. Dzieci z przyzwyczajenia patrzą na słodycze i zabawki. Jest tam dziewczyna trzymająca w dłoni nową lalkę i chłopiec przeżuwający cukier. Większość kobiet wybiera i mierzy piękne wzorzyste szale. Dwie młode panie rozmawiają między sobą na ladzie. Po drugiej stronie płótna nowo pojawiające się wskaźniki wybierają rzeczy odpowiednie dla gospodarstwa domowego — grabie, łopaty i drewniane wiadra. Kobieta próbuje targować się ze sprzedawcą prowizji.
Młodzi chłopcy wybierają instrumenty muzyczne. Ich wybór padł na harmonijkę. Nie spieszy im się z zakupem, zanim spróbują brzmienia nowego instrumentu muzycznego.
Wszędzie toczy się jasne życie. Wszyscy odwiedzający targi są żywiołowi i weseli, rozmawiają, dyskutują o wszystkim, co dzieje się wokół, omawiają przywiezione towary, konsultują, targują się.
A za terenem targowym leży wioska. Szare domy, chwiejne dachy, kościół i szare, ponure, nisko wiszące niebo. Już niedługo jasny targowy dzień dobiegnie końca, a wszyscy kupujący powrócą do swoich starych domów, powrócą do starego, wyważonego i szarego życia.
Opis obrazu Borisa Kustodiewa «Jarmark»