Opis obrazu Claude’a Moneta «Rock at Etretat»

Od dawna wielu artystów zauważyło, że najbardziej niezwykłe klify znajdują się w małym miasteczku Etretat w Normandii. Jego małe pensjonaty gromadziły wielu miłośników kąpieli w oceanie i kontemplacji żywej i tętniącej życiem przyrody.

Skałę, którą Monet przedstawił na swoim obrazie, opisał nieco wcześniej francuski pisarz. Niebo w tym miejscu zlewa się z wodą w jedną całość, a ponury i duży klif rzuca ogromny cień na piaszczysty brzeg. Słońce zalewało szczyty zboczy jasnym wieczornym światłem. Uderza skała o niesamowitym kształcie, przypominająca coś w rodzaju dużego słonia, który opuścił trąbę do wody.

Claude Monet często odwiedzał wybrzeże, aby przenieść niesamowite widoki na papier. Kilkakrotnie odwiedzał plażę w pobliżu kanału La Manche, gdzie przełamane wiatrem i falami skały górowały nad oceanem niczym fantastyczne arkady.

Klif przedstawiony na płótnie w młodości przyciągnął uwagę Moneta dzięki korzystnej fabule. W 1883 roku mistrz powrócił na brzegi i klify Étretat, aby rozpocząć prace nad obrazem. Wybiera lokalizację u podnóża klifów na zachód od Etretat. To właśnie tam, podczas przypływu, oświetlony zimowym słońcem, namalował swoje płótno.

Monet namalował ponad 6 tuzinów obrazów, gdy był w Etretat, a 6 z nich poświęcił jednemu klifowi w postaci dużego łuku. Ciemny szczyt klifu rozciąga się prawie wzdłuż całego płótna. Zajmuje kluczowe miejsce w fabule. Solidne pociągnięcia głębokiego błękitu, różu i złota odbijają powierzchnię piaskowca i odbijają echo wzburzonego morza.

Malutkie, odległe sylwetki ludzkie z tyłu pokazują skalę skały i jej moc. Natura przedstawiona na tym płótnie jawi się widzowi jako potężna i wspaniała.