Opis obrazu Claude Moneta «San Giorgio Maggiore o zmierzchu»

To jeden z najbardziej reprezentatywnych obrazów malarza. Charakteryzuje się pomarańczowymi tonami, z którymi artysta spostrzegł upadek włoskiego miasta. Wyróżniają się: woda i katedra w Wenecji. Sam artysta zauważa, że ​​ten obraz różni się od innych tym, że pomysł był tak piękny, że pracował w szale, śledząc słońce i jego odbicia w wodzie.

Jedną z ważnych technik Claude’a Moneta była perspektywa bez głębi z planami, na którą wpłynęły jego badania nad japońskimi płytami, które były popularne we francuskich kręgach artystów. W swoich pracach Monet stosuje dramatyczny kontrast tonalny, który eliminuje pośrednie tony, na które wpływ ma fotografia.

Obraz Claude’a Moneta został zaczerpnięty bezpośrednio z otoczenia i jego desperackiej inspiracji. Dlatego używa szybkiej techniki do natychmiastowego uchwycenia światła i koloru za pomocą krótkich pociągnięć i załadowania pasty. Używa czystych i zestawionych ze sobą kolorów, z elastycznym, żywym akcentem, który wyróżnia jego pasję, w której powtarza ten sam motyw o różnych porach dnia.

W metodach malarskich Claude’a Moneta ustalono zasady tworzenia nowoczesnego malarstwa. Dlatego jego pędzel starał się wymieniać wrażenia uczuciem, a nie uchwycić historię ani nie udzielać widzowi instrukcji moralnych.

Jest to krajobraz w stylu impresjonistycznym, z technologią płótna wzmocnionego olejem. Znajduje się w Muzeum Bridgestone w Tokio. To jeden z najbardziej reprezentatywnych obrazów malarza. Mimo tak głębokiego znaczenia obrazu artysta nie stara się wywierać presji na widza i pozwala mu cieszyć się kolorami i grą światła. Wyciszone i jednocześnie krzykliwe w dobrym tego słowa znaczeniu odcienie pozwalają na zlewanie się obrazu z zachodem słońca i nadejściem ciemności. Artysta przedstawił to, co wtedy przyszło mu do głowy, nie chciał przedstawiać tego, czego nie czuł.