Opis obrazu Dmitrija Lewickiego «Portret A. F. Kokorinowa»

Alexander Filippovich Kokorinov to utalentowany architekt XVIII wieku, jeden z projektantów i pierwszy dyrektor Cesarskiej Akademii Sztuk w Sankt Petersburgu.

Artysta Lewicki wiele zawdzięcza swojemu patronowi Aleksandrowi Filippovichowi, jego ogromny szacunek dla postaci znajduje odzwierciedlenie w tym uroczystym półpostaciowym portrecie.

Arystokracja portretu jest gustownie podkreślona dzięki okazałej, otwartej pozie Kokorinowa, jego pięknym ubraniom: tu jest satynowa marynarka, obszyta złotymi nićmi i śnieżnobiały kaftan z sobolowymi futrami. Kokorinow pewnym gestem prawej ręki wskazuje na swoje rysunki budynku Akademii Cesarskiej.

Będąc w swoim przestronnym gabinecie Kokorinov czuje dumę z wykonanej pracy, o czym świadczy jego «mistrzowska pozycja» — opierając się o oparcie rzeźbionego krzesła, chętnie pokazuje artyście swoje «dobytki». Wygląd portretu nie można jednak nazwać dumnym, Kokorinov patrzy na widza z rozbawieniem, jego spojrzenie jest ciepłe i zmęczone, odczuwa się wagę wykonanej przez niego pracy. Miecz i upudrowana peruka to niepodważalne atrybuty arystokraty, jakim jest Aleksander Filippovich.

Oczywiście na twarzy dyrektora Akademii Sztuk Pięknych nie widać oznak niepokoju, przeczucia zbliżającej się niezgody na jego ulubionej dziedzinie. Nic nie zapowiada burzy zbliżającej się do losów architekta. Jak wiecie, kilka lat po objęciu urzędu przez architekta jego życie diametralnie się zmieniło, prześladowania zaaranżowane przez jego «konkurentów» złamią tego wielkiego i silnego człowieka, doprowadzą do samobójstwa.

Siła portretu Lewitskiego stwarza wrażenie osoby, która zdecydowanie dąży do celu, z ciepłą iskrą w duszy. Umiejętność Dmitrija Grigoriewicza Lewitskiego tworzy dokładny portret psychologiczny wielkiego architekta.