Opis obrazu Fiodora Antonowicza Bruniego «Bachant, śpiew kupidyna»

Obraz «Kupidyn pijący bachanta» został namalowany w 1828 roku olejem na płótnie.

Gatunek to obraz mitologiczny.

W centrum obrazu piękna towarzyszka boga Bachusa (Dionizosa w starożytnej mitologii greckiej), który przyciśnięty do niej daje dziecku do picia ze złotego dzbanka. Bacchante jest odwrócony twarzą do widza. Otaczają go ciemne włosy z wplecionym w nie wieńcem z liści winogron. Cienkie brwi powtarzają kształt oczu, tkwi w nich czułość i cicha radość. Miękkie zmysłowe usta są do połowy otwarte, gra na nich lekki uśmiech. Górna część ciała, lekko pulchna, niesamowicie miękka jak lekka i delikatna chmurka, jest całkowicie otwarta. Wygląd piękna jest niesamowicie kobiecy, przepełniony miłością i romantyzmem.

Przylega do niej Kupidyn — pulchne, pełne życia dziecko o złotych włosach, różowych policzkach i soczystych szkarłatnych ustach. Loki włosów mają kształt liści winogron na głowie Bachanta, tworząc harmonię i spójność obu postaci. Złoty kolor dzbanka harmonizuje ze złotem loków.

Obrazy Bachantego i Kupidyna są przepełnione spokojem, czułością, cichym szczęściem, szczególną zmysłowością i ekspresją. Przedstawione są na tle mrocznego lasu pełnego tajemnic i zagadek. Ozdoba z liści winogron, ścieżka światła biegnąca w dal, tworzą perspektywę i dodają głębi pracy.

Głównym środkiem przekazu nastroju jest kolorystyka. Połączenie jasnych, ciepłych nasyconych kolorów z głębokimi ciemnymi odcieniami dodaje objętości obrazom. Uczucie delikatności, zmysłowości i miłości niszczą znajdujące się poniżej różowo-niebieskie tkaniny. Kolor, wyraźnie i ostro zarysowane fałdy nadają utworowi pewnej chłodu i formalności.

Dzieło jest przechowywane w Państwowym Muzeum Rosyjskim.