Obraz światowej sławy malarza morskiego I. Aiwazowskiego powstał w 1870 roku i łączy w sobie niewątpliwe walory artystyczne z walorami poznawczymi.
Praca powstała w celu utrwalenia dokonań rosyjskich nawigatorów Bellingshausen i Lazareva, którzy odkryli Antarktydę podczas swojej wyprawy. W tamtej epoce tego rodzaju osiągnięcie było po prostu kolosalnym krokiem naprzód dla ludzkości i można je było porównać tylko z pierwszym lotem w kosmos. W roku, w którym obraz został namalowany, to znaczące odkrycie geograficzne miało dokładnie 50 lat.
Praca «Lodowe góry na Antarktydzie» została napisana na podstawie wspomnień admirała Lazareva, który jako jeden z pierwszych zobaczył nowy kontynent na południu Plusa. Pomimo tego, że Aivazovsky nigdy nie widział tego miejsca na własne oczy, udało mu się dokładnie oddać wygląd i atmosferę Antarktydy.
Na zdjęciu widzimy statek pływający pod rosyjską banderą, stojący u wybrzeży nowo odkrytego lądu i otoczony gigantycznymi blokami lodu. Zimne wody zatoki są spokojne, a nocne niebo odzwierciedla całą paletę kolorów. Tu znalazło się miejsce na biel, lilię, odcienie zieleni — łącząc te kolory tworzą efekt chłodu, majestatu i tajemniczości.
Zimne piękno nowo odkrytej krainy wygląda atrakcyjnie i zaskakująco harmonijnie: pod powierzchnią wody kołysząc statek pionierów na falach świetlnych, znad nocnego nieba z unoszącymi się na nim chmurami, dookoła wyraźnie widać wystające z wody kamienie, a na horyzoncie tajemniczo migocze góra lodowa. I wydaje się, że jedyny statek wygląda obco i samotnie w wyjątkowej, naturalnej harmonii. Staranny dobór kolorów i dbałość artysty o szczegóły sprawiają, że obraz ten jest niezwykle dokładny i realistyczny.
Opis obrazu Ivana Aivazovsky’ego «Lodowe góry na Antarktydzie»