Dzieło «Bitwa pod Navarino» zostało namalowane przez Aivazovsky’ego w okresie romantyzmu w technice olejnej na płótnie i należy do takiego gatunku sztuki jak malarstwo bitewne.
Słynny artysta zakończył prace nad obrazem w 1848 r., Pamiętając, jak jako dziecko często był mentalnie przenoszony do odległej Grecji, która walczyła o swoją niepodległość. W jego rodzinnej Feodosia w tym czasie wszyscy mówili o tym kraju bohaterów.
W obronie Grecji sojusznikami Greków stali się Brytyjczycy, Francuzi i Rosjanie. W centrum zatoki Navarino okręty floty rosyjskiej otrzymały główny atak wojsk turecko-egipskich. Do bitwy wszedł pierwszy statek «Azov», który otrzymał odwetowy cios serią strzałów.
Odważni żeglarze przemoczeni w wodzie przechodzili przez ogień i dym. Jedno celne trafienie — i okręt wroga wzbił się w powietrze, ale Azow również został ranny. Mimo to marynarzom udało się spuścić na dno kolejny turecki statek. Bitwa trwała tylko kilka godzin, ale Rosjanie byli w stanie w tym czasie zniszczyć wiele tureckich statków.
Bohaterska Grecja w 1829 roku uzyskała niepodległość, a okręt «Azow» i jego dowódca Łazariew otrzymali najwyższe nagrody: kapitan — stopień kontradmirała, a okręt — flagę św. Jerzego.
To był tak okrutny obraz bitwy pod Navarino, że I. K. Aivazovsky. Pierwszy plan otwiera nam oczy na obraz zatopionego tureckiego statku, na którym ludzie są w wielkiej panice.
W centralnej części płótna przedstawiono bitwę statku «Azov» z wrogą fregatą. Widać, że rosyjski statek jest uszkodzony, ale artysta tak umiejętnie skonstruował kompozycję obrazu, że nie ma wątpliwości, że flota rosyjska zwycięży, posuwając się naprzód.
Dla mistrza pędzla — Aiwazowskiego — ta bitwa była nie tylko ostatnią bitwą w historii fregat, która gloryfikowała flotę rosyjską, ale także pamięcią o rodzinie ormiańskiej, która została wygnana przez Turków z ojczyzny.
Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Bitwa pod Navarino»