Aivazovsky to najsłynniejszy z rosyjskich malarzy morskich, znany jest ze swojego najsłynniejszego obrazu «Dziewiąta fala». Spośród gatunków preferował krajobrazy — głównie morskie lub mające przynajmniej jakiś związek z morzem — lub sceny historyczne.
«Bitwa w Cieśninie Chios» jest jedną z ostatnich. Przedstawia jedną z bitew wojny rosyjsko-tureckiej, która rozegrała się w 1770 roku w cieśninie Chios na Morzu Śródziemnym. W tej bitwie Turcy mieli silną przewagę — 16 okrętów liniowych, 6 fregat, około pięćdziesięciu małych okrętów. Rosjanie mieli tylko 9 okrętów liniowych.
W tej bitwie użyto dość ryzykownej techniki. Wiedząc, że wróg ma dużą przewagę liczebną, dowództwo zdecydowało się z nim zbiegać, idąc w linii prostej prostopadłej do położenia wrogich statków. Podczas wykonywania manewru rosyjskie okręty zostały pozbawione możliwości strzelania, ale nabrały dużej prędkości i zapewniły szybkie podejście. Ponadto wróg musiał strzelać stycznie, co nie wpłynęło na celność strzelania.
Pierwszym statkiem w linii była Europa. W połowie manewru stracił kontrolę z powodu zadanych uszkodzeń i został zmuszony do odbudowy, stając się trzecim od pierwszego statku. Pierwszym był «Saint Eustathius», który skupił swój ogień na «Burj-u-Zafer» — okręcie flagowym Turków, wyposażonym w 80 dział. W wyniku ataku na okręt flagowy wybuchł pożar, marynarze rzucili się do wody z nadzieją na ucieczkę, a utraciwszy kontrolę «święty Eustatiusz» zderzył się bokiem ze statkiem.
To jest ten moment, który jest przedstawiony na obrazie Aiwazowskiego. Zderzają się dwa statki, wydobywa się z nich gorący dym, prawy — «Święty Eustathius» — chwieje się mocno, pozostawiając bez zdolności manewrowania. A po ich zderzeniu reszta rosyjskich statków podąża równą linią.
Turcy zostali pokonani w tej bitwie.
Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Bitwa w Cieśninie Chios»