Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego „Chodzenie po wodzie”

Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego Chodzenie po wodzie

Obraz został namalowany w 1888 roku w Neapolu (Włochy), obecnie znajduje się w Państwowym Muzeum Historii Religii w Sankt Petersburgu.

Materiałami do stworzenia były papier i olej. Odwołanie do obrazów biblijnych przebiega jak czerwona nić przez wszystkie prace Aivazovsky’ego, głęboka religijność jest nieodłączną częścią obrazów poświęconych wydarzeniom i osobowościom Nowego Testamentu.

Pod względem kompozycyjnym dzieło można przypisać stylowi akademickiemu, ponieważ wykorzystuje perspektywę bezpośrednią. Artysta zwraca szczególną uwagę na fabułę, co wskazuje, że ważne jest, aby wzbudził w widzu reakcję, refleksję. Obraz przedstawia główną postać – Jezusa Chrystusa w towarzystwie grupy apostołów.

Co więcej, praktycznie nie widzimy twarzy apostołów, podczas gdy Jezus patrzy na nas. Jezus niejako wznosi się nad nimi, każdy z nich wpatruje się w niego.

Daje się odczuć obecność, jakbyśmy również siedzieli na tej łodzi, a przed nami pojawia się cudowne zjawisko.

Dzięki grze światła i cienia obraz nabiera objętości i głębi. Świeci nie tylko postać Chrystusa, ale także ścieżka, którą idzie do ludzi, postacie ludzi są ciemne. Oczywiście tak wyraźny kontrast służy również dalszemu podkreśleniu świętości głównego bohatera obrazu. Aivazovsky umiejętnie posługuje się językiem malarstwa, aby powiedzieć, czego chce, przekazać widzowi pomysł, porozmawiać z nim bez słowa.

Jaka jest idea pracy „Chodzenie po wodzie”? Chyba żeby lepiej to zrozumieć, warto zwrócić się do biblijnej historii. Według niego Jezus ukazał się apostołom płynącym łodzią podczas gwałtownej burzy. Wtedy apostoł Piotr poprosił Jezusa, aby pozwolił mu chodzić po wodzie. Szedł, aż w apostole obudziły się wątpliwości i strach. To sugeruje, że siła wiary jest ogromna i zbawcza, że ​​burze i niebezpieczeństwa nie boją się wiary, że Bóg pomaga tym, którzy naprawdę w Niego wierzą.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego „Chodzenie po wodzie”