Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Noc na morzu»

«Noc na morzu» to jeden ze słynnych obrazów włączonych do szeregu nocnych pejzaży Iwana Aiwazowskiego. Został napisany w 1854 roku, kiedy na Krymie i wokół niego toczyły się trudne bitwy wojny krymskiej. Pomimo strasznych wydarzeń militarnych, których był świadkiem sam Aivazovsky w tym roku, obraz ten jest nasycony spokojem i miękkością kolorów natury.

Na tym płótnie malarz przedstawił wybrzeże morskie, opisując łuk. Księżyc w pełni jest widoczny na niebie, lekko przykryty przelatującymi, lekkimi chmurami. Morze jest trochę falujące, a światło księżyca zostawia na nim żółtą ścieżkę. Na pierwszym planie są łodzie rybaków i sami rybacy, spoczywający na brzegu; pośrodku — wysoka postać kobiety, której twarz jest zwrócona w stronę morza.

Tło obrazu jest częściowo zasłonięte mgłą. W tej mgle odgaduje się sylwetki żaglowców na morzu, a za nimi, po drugiej stronie wybrzeża, wznosi się góra. Na lewo od góry widać małe i senne miasteczko, również oświetlone promieniami księżyca.

Gra świateł nabiera dużego znaczenia w kompozycji artystycznej obrazu, co jest charakterystyczne również dla innych, najbardziej znanych dzieł Aiwazowskiego. Centralne miejsce w krajobrazie zajmuje księżyc, który rozprasza swoje światło we wszystkich kierunkach i oświetla zwrócone ku niemu obiekty. Jasny połysk tafli morza jest wyrazisty, lekko poruszony wiatrem. Ten sam efekt potęgują miękkie i równe cienie pozostawione na łagodnym brzegu. Szczególne miejsce w fabule zajmują również chmury, które stanowią główne tło obrazu.