W okresie rozkwitu kultury rosyjskiej XIX wieku miała miejsce formacja wielkiego malarza Iwana Aiwazowskiego. Urodził się w nadmorskiej miejscowości w Feodosia.
Od dzieciństwa życie chłopca wypełniał szum fal, blask słońca na wodzie, statki zacumowane przy brzegu. Tak narodził się młody talent z pasją do rysowania. Uwielbiał malować węglem całe epizody na domach miasteczka. Jego talent dostrzegł i docenił miejscowy burmistrz, później pomógł wstąpić do gimnazjum w Symferopolu, a później do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.
Podczas studiów Aivazovsky spotkał francuskiego artystę Tannera, a spotkanie to stało się fatalne w twórczości przyszłego geniusza pędzla. Mistrz nauczył Aivazovsky’ego wszystkich zasad i technik, aby uzyskać wspaniały obraz wody. Po ukończeniu studiów, za znakomite wyniki w wykonaniu pracy dyplomowej, został nagrodzony złotym medalem, który dał mu możliwość realizacji swojego potencjału twórczego za granicą.
Aivazovsky potrafił tak dokładnie oddać oddech morza i jego ruch, że udało mu się stworzyć własny styl w przedstawieniu poetyckiego obrazu nieograniczonych elementów, któremu był wierny przez całe życie.
Na jego obrazach często można zobaczyć ludzi, którzy podziwiają cały blask naturalnego piękna. W końcu człowiek, jego zdaniem, jest integralną częścią wszechświata.
Artystę wyróżniał indywidualny sposób przedstawiania obrazów z pamięci, bez szkiców. Wykonałem tylko szkice ołówkiem.
Malowaniu dużych płócien towarzyszył tytaniczny wysiłek. Przedstawiając niebo i powietrze, mógł rysować do późnych godzin nocnych, aby zakończyć pracę w jednej sesji. Dzięki pracowitości i miłości do morza doskonale zrozumiał przenoszenie lekkości i integralności transferu kolorów nieba.
Obraz wody na jego obrazach oznaczał niekończący się, surowy, kołyszący się ocean i niebo.
Jak powiedział: «Morze jest moim życiem».
Opis obrazu Iwana Aiwazowskiego «Rybacy nad brzegiem morza»