1880
Kolejny wspaniały pejzaż, namalowany olejem na płótnie, autorstwa słynnego artysty. Fabuła jest dość prosta — wiejski krajobraz przedstawiający dziedziniec jednego z wielu wiejskich domów. Ale tak proste, jak to jest, równie słodkie i wzruszające. To niesamowite, jak dokładnie Lewitanowi udaje się przekazać swoje emocje poprzez swoje prace. Dzięki temu obrazowi można wyraźnie poczuć całą miłość autora do natury Rosji, życia na wsi, czystego i pachnącego powietrza na przedmieściach.
Obraz okazał się bardzo solidny, pojemny i bogaty w treść. Trudno go podzielić na pierwszy plan, środek i tło. Niemniej jednak autorka mocno akcentowała wydeptaną przez dziedziniec ziemię, tworząc swego rodzaju ścieżkę do przejścia. Jednocześnie ukazany jest rozmyty, miejscami porośnięty trawą i raczej brudny. Zapewne miało to na celu wskazanie na naturalność, naturalność przedstawionego dziedzińca.
Ponadto wzrok przyciąga stos drewna opałowego przy ogrodzeniu z dwiema dużymi deskami, starannie schowanymi w drewutni. Nieco dalej, bliżej tła zdjęcia, za ogrodzeniem widać sąsiednie domy. A w oddali, za żywopłotem, domyśla się rzeka, która zbiega się na horyzoncie z pasem lasu na przeciwległym brzegu.
Drzewa i krzewy rosnące na podwórku i za ogrodzeniem bardzo ożywiają obraz. Są napisane tak, jakby kołysały się na wietrze. To tak, jakbyś słyszał szelest liści i widział, jak kołyszą się cienkie pnie. Prawie całą wewnętrzną przestrzeń dziedzińca autor pokrył trawą, z wyjątkiem opisanej już ścieżki.
Kolorystyka obrazu obejmuje połączenie różnych odcieni zieleni, żółci, brązu i szarości. W niektórych miejscach szare odcinki drogi zamieniają się w całkowicie czarne, ale to w najmniejszym stopniu nie psuje, nie czyni jej cięższą ani nie zaciemnia ogólnego wrażenia z tego, co widzieliście.
Opis obrazu Izaaka Iljicza Lewitana «Dziedziniec»