Opis obrazu Izaaka Lewitana «Chabry»

Lewitan jest znany wszystkim jako najsłynniejszy rosyjski malarz krajobrazu. Na tym zdjęciu widzimy obraz, który nie jest mu do końca znany — martwa natura.

Nic nie odwraca uwagi widza od punktu znaczeniowego: artysta nie stworzył wokół wazonu z kwiatami ani jednego szczegółu, na który widz mógłby przyciągnąć wzrok. Cała uwaga jest zwrócona na kwiaty: chabry, bosko piękne w swojej prostocie. Proste kwiaty są uderzające w swojej wspaniałości. Wydawałoby się, że są to zwykłe chabry, takie same, podobne do siebie. Ale każdy z tego małego bukietu chabrowych kwiatów przyciąga osobną uwagę. Każdy z nich ma swój własny, wyjątkowy odcień. Widz znajdzie tu chabry jasnoniebieskie, z lekkim odcieniem fioletu i gołębicy oraz chabry różowe, a nawet białe.

Wszystkie kwiaty mają różną długość: wydaje się, że bukiet został zebrany w pośpiechu, bez większej uwagi. Razem z chabrami w bukiet wciśnięto kilka kłosów pszenicy — raczej nie są celowo w wazonie, najprawdopodobniej zostały złapane podczas nieostrożnego zbierania bukietu.

Ale właśnie w tym zaniedbaniu kryje się szczególny urok. W bukiecie nie ma obsesji ani patosu — proste kwiaty cieszą oko, nie udaję specjalnego tytułu.

Chabry stoją w zwykłym zielonkawym glinianym garnku. Takie kwiaty nie powinny wybierać specjalnych wazonów — na tle prostej doniczki grały jeszcze jaśniej, stawały się jeszcze niebieskie lub bielsze. Wydaje się, że wszystkie odcienie niebieskiego i niebieskiego są zebrane w tym konkretnym bukiecie, a drugi nigdy nie zostanie zebrany.

Poniżej, na stole, przykrytym lekkim, nie wyróżniającym się obrusem, jest już kilka płatków — cóż, wiek chabrów jest krótkotrwały, wkrótce wszystkie się rozpadną. Obrus ​​zlewa się ze ścianą — nie ma między nimi podziału. Wydaje się, że doniczka z kwiatami po prostu unosiła się w powietrzu — tak właśnie artysta uchwycił ją w ulotnym pięknie.