Eksperci zgadzają się, że wśród ostatnich dzieł wielkiego artysty Lewitana można znaleźć takie obrazy, na których gołym okiem widać miłość do wszystkich żywych istot, niesamowitą miłość do życia i chęć życia, tworzenia, pracy.
W niektórych pracach to pragnienie życia przejawiało się w tak bardzo wyrazistej formie, szczególnej dynamice uchwyconych obrazów, wolumetrycznych, reliefowych pociągnięciach pędzla, żywych emocjach kompozycji płótna i jasnych, kontrastowych, kolorowych obrazach.
Jego praca «Stormy Day» jest uważana za jeden z tych późnych wesołych obrazów. Za jej pośrednictwem twórca przekazuje szybki ruch rytmu życia, wzywając artystę do stosowania coraz to nowych pociągnięć. Z drugiej strony artysta niejako odbija w swoich pracach melancholię i skazanie na śmierć. W swoich późniejszych pracach artysta bardzo wyraźnie odzwierciedla właśnie te myśli.
Silny porywisty wiatr zdaje się kroczyć po jego płótnie «Stormy Day», latając wokół pustych łąk i samotnych domów okolicznych mieszkańców. Chmury zbierają się na niebie, gęste chmury pokrywają prawie całą jego niebieską esencję. Jakby jeszcze trochę, a pola pokryje ulewny, ołowiowy deszcz. Samotne drzewa za domami wydają się szeleścić i szeleścić od wietrznego powietrza. Nadchodzi zła pogoda.
Trzeba powiedzieć, że ten rodzaj pracy dla Lewitana był szczególną rzadkością. Takiej sztuki nie można znaleźć w jego codziennych pracach z lat 90. Chociaż w jego życiu były już chwile nieznośnej rozpaczy, ciszy i bezczynności.
To właśnie te trudne okresy znalazły szczególne odzwierciedlenie w późniejszych dziełach Izaaka Lewitana. Jego dzieła były odwiedzane na licznych wystawach rosyjskich i zagranicznych. Od 1898 roku artysta wrócił do swojej rodzinnej szkoły i rozpoczął karierę nauczycielską u Serowa i Korovina.
Opis obrazu Izaaka Lewitana «Stormy Day»