Opis obrazu Izaaka Lewitana «Złota jesień Słobodka»

Artysta bardzo lubił podróżować wzdłuż Wołgi. Wołga dla Lewitana stała się bohaterką. Na swoich płótnach wielokrotnie przedstawiał krajobrazy, które dotknęły tej potężnej rzeki. I tym razem, gdy artysta był w swoim ulubionym miejscu Ples nad Wołgą, chciał namalować ten obraz.

To bardzo przeszywający akord pisania tego płótna. Ponieważ sam obraz jest sprzeczny. Z jednej strony Lewitan przedstawił święto natury, jasny krótkotrwały sezon jesienny, z drugiej zwykłe życie prostej rosyjskiej wioski.

Obraz przedstawia zniszczone chaty chłopskie, przejeżdżającą drogę, pożółkły las. W głębi obrazu panuje spokojna kolorystyka.

Tutaj artysta oddał wielkość tej ogromnej przestrzeni. I spokojne oczekiwanie, że wkrótce nadejdą zimne i deszczowe dni.

Obraz zdaje się pokazywać cykliczność życia. Wieś stoi pośrodku zielonych pól. Wszędzie dookoła jest światło słoneczne, chociaż nie ma od niego ciepła. Po lewej stronie stoi smukła brzoza z koroną pożółkłych liści.

Jest to jasny punkt w stosunku do innych drzew, które już zrzuciły liście i stoją zaciemnione, jakby czekając, aż nadejdzie zima, aby przejść w stan hibernacji przed wiosennym przebudzeniem.

A wzdłuż rozklekotanych domów ciągnie się wiejska droga, która wydaje się zamarzać z powodu zniszczonego płotu, który zaczepił się o skrajną chatę, a potem pojawia się między polami i ginie gdzieś na horyzoncie.

Powszechny codzienny obraz. Mistrz jeszcze raz podkreślił, że życie jest naturalnym biegiem wydarzeń. A po lecie następuje jesień itd. Oznacza to, że jest to ciągły cykl życia przyrody.

Artysta, który uwielbiał codzienne motywy, cały czas rozwijał ten liryczny temat. A nauczycielem, który zainspirował Lewitana do malowania krajobrazów, był wspaniały artysta A. K. Savrasov.