Opis obrazu Jacquesa Louisa Davida «Antiochus and Stratonica»

David to francuski artysta, przedstawiciel neoklasycyzmu — rewolucyjnego klasycyzmu, który nie odrzuca starych kanonów, ale przemyśla je po swojemu. Neoklasycy uważali, że artysta powinien być czymś więcej niż tylko obserwatorem, a jego głównym celem nie jest po prostu uchwycenie otaczającej rzeczywistości. Uważali, że celem artysty jest rozwijanie samoświadomości i myślenia wśród ludzi, zaszczepianie w nich wysokich walorów moralnych i gustu estetycznego.

Malarstwo stało się więc dla neoklasycystów środkiem edukacyjnym, a nie przedmiotem sztuki, zachowując przy tym wiele cech prostego klasycyzmu, np. Skalę malarstwa i historyczność wybranych tematów.

«Antiochus i Stratonica» jest napisane według jednej z legend, która mogła się wydarzyć. Antioch I, syn króla Filipa, macedońskiego zdobywcy, który żył około 300 rpne, kiedyś poważnie zachorował. Walczył z gorączką i stopniowo usychał, jakby coś piło w nim życie.

Lekarze byli bezsilni i nie mogli uratować syna króla, dopóki stary lekarz Erazistratus nie znalazł przyczyny choroby. Okazała się zgubną pasją, z której emanował młody człowiek — pasją do jego macochy, pięknej Stratonicy. Słysząc, że jego syn umiera z miłości, król Filip oddał swoją młodą żonę Antiocha, który zaczął wracać do zdrowia, a następnie stał się wielki.

Obraz oddaje moment, w którym stary lekarz uświadamia sobie nagle naturę choroby Antiocha. Cała jego poza mówi o nagłym wglądie, wyciągnięty palec wskazuje na skromnie uśmiechniętą Stratonicę. Siedzący obok car zwraca się do lekarza, jakby nie wierząc. Z kolei Antioch spogląda w kosmos — jego choroba jest już na etapie, gdy pacjent nie jest w stanie śledzić tego, co się dzieje wokół.

Kolory obrazu są wyciszone i wypełnione blaskiem tylko na obrazie Stratonicy, jakby podkreślały jej urodę.