Opis obrazu Juliusa Clovera «Pejzaż zimowy»

Ten malarz niejednokrotnie w swojej twórczości zwracał się do tematu przedstawiania życia na wsi, ale przeważnie nie przedstawiał ludzi, ale krajobrazy. Jednym z nich był obraz o zimie. Nie można było nie kochać rosyjskiej ziemi ze wszystkimi jej urokami i dziwactwami.

Na płótnie widzimy typową zimą wioskę. Gdzieś ponad dachami domów cienki strumień dymu spływa prosto w niebo, rozpuszczając się w nim bez śladu. Oznacza to, że w domach ludzi kłody w piecach już wesoło trzeszczą, aby dodać trochę ciepła do każdej chaty. Słońce już zachodzi, co oznacza, że ​​każdy dom już czekał na swoich właścicieli, niebo rozświetla ogromna poświata.

Artysta wyniósł na pierwszy plan pęknięcie i duże drzewo. Stoi całkowicie naga i czarna. Na środku pustej drogi wydaje się jeszcze bardziej samotny niż zwykle. Można sądzić, że artysta kojarzy się z tym drzewem, które również jest odcięte od ludzi, z domu, z ojczyzny. I takie samotne wieczory, zwłaszcza zimą, już mu się przydarzyły.

Widzimy, że wszystkie kałuże pokryte są cienką warstwą lodu. Wystarczy na nie nadepnąć, a lód pęknie. Oznacza to, że nadeszła odwilż. Ale co oznacza odwilż zimą? Nie ma znaczenia, że ​​świeci słońce, nie ma znaczenia, że ​​na dworze jest dobra pogoda. Nie robi się cieplej.

Drogi pokryte są śniegiem, co oznacza, że ​​gdzieś teraz człowiek nie może przedostać się przez wysokie zaspy, nie budząc Matki Natury, nie przeszkadzając jej. Wszystko dookoła śpi i ten głęboki sen — do wiosny wszystko dookoła będzie spać, a człowiek nie może zmienić tego biegu wydarzeń. Jeśli mówimy o ogólnym nastroju krajobrazu, wszystko jest przedstawione dość realistycznie.

Krytycy sztuki często zauważają, że obrazy zimowe są nudne i bezbarwne. Rzeczywiście, dla wielu autorów wydają się nieco nudne, prawie czarno-białe. Tego samego nie można powiedzieć o naszym artyście. Przedstawił śnieg w całej jego feerii kolorów i przelewów, a dodatkowo dzięki wspomnianej blasku powstaje dodatkowa plama koloru. Pociągnięcia płótna są dość szerokie i pewne, artysta wyraźnie prześledził nawet odległe obiekty.