Opis obrazu Jurija Rakshy «Kontynuacja»

«Kontynuacja» to nie tylko nazwa jednego z obrazów Jurija Michajłowicza Rakszy. W całej twórczości tego artysty przewija się wątek kontynuacji.

Podobnie jak wiele innych obrazów Rahkshi, «Kontynuacja» nie wyróżnia się złożonością kompozycji. Młoda kobieta i młoda dziewczyna stoją w profilu do widza i stoją naprzeciw siebie. Na twarzach widać wyraźne podobieństwo, m. in. nie ma wątpliwości, że są to matka i córka.

Głowa dziewczynki jest lekko opuszczona, jest wyraźnie zdenerwowana, a matka położyła uspokajająco dłoń na jej ramieniu. W oczach kobiety czyta się także smutek. O czym ona myślała? O tym, że na ścieżce życia córki nadal będzie dużo żalu, czy z powodu czegoś własnego? Nie ważne. Ważne jest, aby życie się nie kończyło i aby istniała kontynuacja, ciągłość pokoleń.

Tło podkreśla tę ideę, na której przedstawione są postacie bohaterek. Sam artysta nazwał te tła w swoich pracach «tematem Ojczyzny». Jesienny pejzaż podkreśla smutek mamy i córki, ale jesień to tylko część cyklu życia… Jednocześnie jasne jesienne kolory dają powód do optymizmu i nieco łagodzą pomniejszy nastrój obrazu.

Ogólnie rzecz biorąc, Yuri Raksha zwracał szczególną uwagę na tło. Jego zdaniem cała przestrzeń obrazu musiała być wypełniona, a każdy, nawet najmniejszy element, musiał mieć swoje określone znaczenie.

W czasach radzieckich obraz został namalowany u szczytu epoki socjalistycznej stagnacji — w 1979 r. Wiara w Boga nie była mile widziana i nie wiadomo na pewno, co artysta czuł do religii. On sam często powtarzał, że kontynuacją jego duszy są jego obrazy. Ale celowo lub intuicyjnie umieścił w prawym górnym rogu odległą sylwetkę cerkwi. I ten symbol Rosji nadaje płótnu wyjątkowej duchowości i głębokiego znaczenia filozoficznego. Przecież nic się nie kończy, wszystko ma swoją kontynuację.