Opis obrazu Kukryniksy «Koniec»

Obraz Kukryniksy «Koniec» powstał w latach 1947-1948 i słusznie jest uważany za najwyższe osiągnięcie malarskie słynnego zespołu twórczego, którego sztuka szeroko rozwinęła się w czasach radzieckich, od plakatów politycznych po dzieła rodzajowe.

Kupriyanov, Krylov i Sokolov — trzy «filary» i założyciel Kukryniks, dużo mówili o powstaniu tego obrazu, nieustannie wspominając o chęci uchwycenia «upadku faszyzmu», a artyści być może całkowicie i całkowicie poradzili sobie ze swoim zadaniem.

Prawie kwadratowe płótno, na lewo od środka, przedstawia przywódcę nazistowskich Niemiec Adolfa Hitlera, którego wyraz twarzy i postawa zdradzają strach i rozpacz tyrana. Stoi w drzwiach, komicznie odrzuca głowę do tyłu i bezradnie stara się zachować spokojny wyraz twarzy, chociaż sam zaraz dusi się z podniecenia.

Co ciekawe, cechą Kukryniksów jest ich karykatura, co widać wyraźnie w pracy na tak straszny temat, jak faszyzm. W efekcie Hitler okazuje się tragikomiczny do granic możliwości, na równi z resztą liderów ruchu, którzy siedzą przy stole i nawet na siebie nie patrzą.

Obraz robi duże wrażenie nawet na widzu, który nie jest zaznajomiony z jego tematem i bohaterami przedstawionej historii. Napięcie tworzy się dzięki formatowi, który bardzo «skupia» figury, umiejętnie opracowany światłocień i bogatą kolorystykę.

Światło pada z nieokreślonego źródła, skądś na prawo, gdzie najprawdopodobniej znajduje się okno, przez które patrzy główny bohater.

Bolesne światło wyrywa twarze Hitlera i jego popleczników, podkreślając i nie pozwalając im się ukryć. Kukrynikom udało się uchwycić to, co wielu artystów ich czasów bało się przedstawić i zrobili to z imponującą siłą.