Opis obrazu Leonarda da Vinci «Człowiek witruwiański»

Obraz Człowiek witruwiański to dzieło stworzone przez Leonarda da Vinci w latach 1490-92 jako ilustracja do książki. Sama książka była poświęcona twórczości Witruwiusza, a ilustracja Da Vinci została umieszczona w jej dzienniku.

Rysunek wyraźnie pokazuje obraz postaci mężczyzny w postaci dwóch pozycji, które są nakładane jedna na drugą w różnych miejscach. Ponadto wyraźnie widać ramiona i nogi rozgałęzione na boki.

Ilustracja ta została nazwana «proporcją kanoniczną» Praca została wykonana za pomocą pióra, atramentu i akwareli oprócz metalowego ołówka, a wymiary rysunku to 34,3 x 24,5 centymetra. Dziś ten rysunek znajduje się w Akademii Weneckiej. Rysunek uzyskał także status dzieła naukowego i dzieła sztuki.

Należy zauważyć, że główną cechą rysunku Leonarda Da Vinci jest zainteresowanie artysty proporcjami. Odkrywając na nowo matematyczne proporcje ludzkiego ciała w XV wieku, Da Vinci i wielu innych naukowców dokonali wielkiego przełomu, który był prekursorem włoskiego renesansu.

Badając rysunek, zauważysz, że zestaw umieszczonych nóg i ramion daje dwie różne pozycje. Pozycja, w której ramiona są rozłożone, a nogi złączone, jest wyraźnie wpisana w kwadrat. A pod innym kątem, układ z nogami i ramionami otwieranymi w obie strony jest w kole.

Jeśli przyjrzysz się dokładniej, zobaczysz, że w postaci środka koła znajduje się pępek postaci. Nieco później, odwołując się do tej techniki, Corbusierowi udało się stworzyć własną skalę proporcji — Modulor, która potrafiła wpłynąć na estetyczny komponent architektury XX wieku. Rysunek jest najczęściej używany jako ukryty symbol z wewnętrzną symetrią ludzkiego ciała i całego Wszechświata.