Opis obrazu Michaiła Klodta „Ostatnia wiosna” (1861)

Opis obrazu Michaiła Klodta Ostatnia wiosna (1861)

W malarstwie artysty motyw współczucia dla ludzkiej tragedii jest poruszony sentymentalnie. Za to płótno Klodt otrzymał duży złoty medal. Panująca na płótnie atmosfera autentycznej troski, smutku i uczucia dla gasnącej dziewczyny ukazana jest bez teatralności, choć z nutką wrażliwości. Język figuratywny obrazu zawiera wiele tradycyjnych elementów charakterystycznych dla lat 40-50. Jednak nowe cechy wyraźnie się wymykają, namacalne w grawitacji malarza, aby odtworzyć blask słońca, który przesłania atmosferę pomieszczenia.

Przedstawione na obrazie osoby postrzegane są jako lalki lub fantomy, a jedynie obraz chorego oświetlony słońcem wygląda na prawdziwy. W sposób istotny podkreśla to zieleń i ciepła pogoda za oknem. Skazana na zagładę dziewczyna siedzi na wpół siedząc w fotelu, wsparta na poduszce pod głową, zacieniając bladość twarzy i biel jej domowych ubrań w przeciwieństwie do

czarnych włosów. Artystce udało się doskonale oddać słabość pacjentki, jej beznadziejność, wyrażając to za pomocą rąk, bezwładnie rozciągniętych wzdłuż ciała. Spojrzenie jest smutne, ale spokojne – zdaje sobie sprawę, że po raz ostatni widzi nadejście wiosny.

Obok umierającej siedzi, nie odrywając od niej wzroku, siostra, której twarz rozświetlają promienie. Prawdopodobnie próbuje odwrócić uwagę pacjenta od ponurych myśli. Druga siostra stoi przy oknie, całe oświetlone oślepiającym światłem, które pomaga ukryć łzy. Płótno ma dość ciemny kolor, dużo fioletu i oliwki, ale skupiamy się tylko na dwóch jasnych punktach: oknie i fotelu z dziewczyną.

Na prawej krawędzi płótna, za ścianką działową, szepcze szeptem dwoje starszych ludzi, prawdopodobnie matka w staromodnej czapce, przedstawiona tyłem do widza oraz lekarz, na twarzy którego widać niepokój, a ręka unosi się w geście, jakby mówił, że nic innego nie pomoże. Na płótnie wszystkie detale są filigranowe, od elementów stroju bohaterów po wyposażenie pokoju: portret na ścianie, kosze z rękodziełem na stole, czarno-liliowy dywanik rzucony na podłogę, tacę z metalowymi naczyniami na krześle przy oknie. Autor obrazu w jednym ze swoich najlepszych dzieł wyraża współczucie i współczucie dla ludzkiej nędzy.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Michaiła Klodta „Ostatnia wiosna” (1861)