Nicholas Roerich ma dwa obrazy z jednym tematem «Ostatni Anioł». Pierwszy z nich powstał kilka lat przed I wojną światową. Kolejne zdjęcie — trzydzieści lat później, u szczytu drugiej wojny światowej.
Na pierwszym zdjęciu widzimy Anioła zstępującego z nieba na płonącą Ziemię. W rękach trzyma włócznię skierowaną w niebo i tarczę. Niebo jest prawie całkowicie schowane za chmurami, na ziemi widać niebieskawą rzekę i szmaragdowozielone pole z kwiatami, nietknięte przez ogień.
Na drugim zdjęciu ten sam Anioł schodząc na Ziemię trzyma w rękach miecz i zwój. Według naukowców lista zawiera nazwiska tych, którzy przeżyli swoje życie, doskonaląc się duchowo, a zatem mogą zostać uratowani. Na pasie Anioła znajduje się klucz, jak się uważa, z Nowego Świata. Sam pas jest symbolem, to jeden ze znaków wyższej mocy.
Powrót do raz wykorzystanej fabuły wiąże się z chęcią wyjaśnienia, uzupełnienia, rozwinięcia. Z biegiem lat świat całkowicie się zmienił, a sam Roerich się zmienił.
Sama fabuła obrazu pochodzi z Biblii. Ostatni Anioł ponosi karę za grzechy i brak duchowości oraz początek nowego życia. Ale jednocześnie jest — i ostrzeżeniem przed licznymi katastrofami, które nieuchronnie wydarzą się, jeśli ludzkość nie zboczy z obranej ścieżki.
Artysta miał wyjątkową umiejętność analizowania i przewidywania, gdzie ta lub inna siła społeczna działająca w tym czasie zmieni się. Zdaniem historyków malowidła pojawiały się w momentach, gdy nadchodzące kataklizmy społeczne uznano za niemożliwe.
W tamtych latach Roerich stworzył wiele obrazów o orientacji apokaliptycznej. Oprócz «Ostatniego anioła» są to na przykład «Posłaniec» i «Miasto zagłady». Wszystkie użyte wątki pochodzą z Biblii i folkloru i zapowiadały prawie nieuchronne zniszczenie i cierpienie.
Opis obrazu Mikołaja Roericha «Ostatni anioł»