Opis obrazu Nicholasa Roericha «Bajka»

Roerich bardzo lubił przyrodę, co wpłynęło na jego pracę i słowa. Powiedział: «Bądź prostszy i kochaj naturę!» Na każdym z jego obrazów widać tę miłość do wszystkich sił natury. Ten obraz przedstawia krajobraz, który na pierwszy rzut oka jest bardzo prosty, a im dłużej na niego patrzysz, staje się trudniejszy. Sprawia, że ​​myślisz o czymś swoim, nie odrywając oczu od otwierającego się magicznego widoku.

Na pierwszym planie widać duży występ kamieni. Najprawdopodobniej jest to naturalna skała, jakby zebrana rękami ogromnych gigantów. Wiele ogromnych głazów, ułożonych jeden na drugim, tworzy wzgórze o ciemnoszarym kolorze. Na samym szczycie tego wzniesienia wyrosło kilka karłów, ale niesamowicie wytrwałych drzew. Każdy z nich przeszedł przez wiele trudności, aby nie zginąć w tych trudnych warunkach skalistego terenu. Z dala od ocalałych drzew znajduje się mała gałąź. Trudno zrozumieć, czy jest to świeży pęd, czy złamany pień drzewa, które kiedyś istniało, ale przyciąga uwagę.

Przed skałą rozciąga się żółto-zielona łąka, przypominająca jesień z zielono-złocistą trawą. Nieco w oddali rośnie duże drzewo, które wydaje się być prawdziwym olbrzymem w porównaniu z roślinami rosnącymi na skale. Dalej za drzewem otwiera się widok na morze, lekko oświetlone przez zachodzące słońce. Zatoka, która gdzieś na horyzoncie ma ciemnoniebieski kolor, bliżej brzegu jest różowo-biała. A przede wszystkim niebo ma delikatny różowy kolor, dziewicze, jak początek dobrej bajki.