Opis obrazu Nikołaja Romadina «Wierzby w wysokiej wodzie»

Romadin to rosyjski artysta, urodzony w rodzinie kolejarza. Na początku swojej kariery pisał na tematy historyczne, następnie przemyślał swoją twórczość i przeszedł na krajobrazy, którym pozostał wierny do końca życia.

«Wierzba w powodzi» — jeden z jego obrazów przedstawiający trudny okres dla natury — wczesna wiosna. Bez względu na to, jak na to czekają, bez względu na to, jak ludzie to śpiewają, na świecie, kiedy się pojawi, jest dużo wody i niebezpieczeństw dla wszystkich żywych istot.

Rzeki wylewają, woda zalewa lasy, a wszystko przez długi czas pozostaje nią pokryte, co trzeba przeżyć i przeczekać. Rośliny mocno chwytają ziemię korzeniami, zwierzęta szukają suchych miejsc, w których jest pożywienie i schronienie. Wszystkie żywe istoty starają się po prostu wytrzymać, żyć do momentu, gdy woda znika i nadchodzą ciepłe dni wypełnione słońcem.

Wierzba to roślina na swój sposób czczona w Rosji. Uważano, że może odeprzeć złe duchy, aw Niedzielę Palmową zamiast liści palmowych używano jej gałęzi. Najpierw zaczyna wypuszczać liście — najpierw puszyste, miękkie, potem otwierają się i zielenieją.

Obraz dokładnie przedstawia kwitnącą wierzbę. Z uporem sięga do nieba, jego gałęzie pokryte są puszystymi pąkami, ale prawie w połowie ukryta jest pod ciemną mulistą wodą. W oddali las, brzozy, które wypuściły już pierwsze lepkie liście, próbują przeczekać powódź.

Na falach kołysze się mała łódka — może tu została, a może nieszczęście przytrafiło się właścicielowi. Ale pomimo tego, że powódź to trudny czas, a woda na zdjęciu jest mętna, szara i głęboka, w barankach chmur jest jasne niebo, jakby obiecując, że wszystko minie, wszystko się zmieni, a prędzej czy później zacznie się prawdziwa wiosna — wystarczy móc na to czekać, trzymając się mocno za korzenie ziemi i wyciągając gałęzie do nieba.