Opis obrazu Pabla Picassa «Portret Solera»

Prawie cały 1903 Pablo Picasso spędził w Barcelonie, gdzie poznał wielu przyjaciół. Niektórym z nich malował portrety bardzo młody wówczas artysta. Wśród szczęśliwców znalazł się Soler, modny wówczas krawiec, który pomagał młodym artystom.

Wiadomo, że Soler dawał ubrania w zamian za obrazy, ponieważ Pablo Picasso, podobnie jak większość artystów, prowadził pół żebracki tryb życia. «Portret Solera» nie był jedyną pracą napisaną dla przyjaciela. W ciągu trwającej ponad rok przyjaźni artysta pracował nad obrazami dedykowanymi Solerowi, również przedstawiającymi rodzinę słynnego krawca.

Na tym portrecie Soler jest przedstawiony samotnie przy stole w kawiarni. Twarz jest wykonana w żółtych odcieniach z wyraźnym rysunkiem wszystkich drobnych szczegółów. Artysta przedstawił swój wyraz twarzy jako melancholijny i smutny, co jest prawdziwie nieodłącznym elementem przyjaciela. Tło jest przedstawione w bardzo ciemnych odcieniach, nawet ręce wystające spod ubrania są blade i przytłumione, cały akcent obrazu leży bezpośrednio na twarzy, która wygląda jak jasna plama, w środku głębokiego zmierzchu.
Pablo Picasso w swojej pracy starał się zidentyfikować elegancję i artyzm tkwiący w Solerze. Pokaż całe piękno szczupłej twarzy z zadbaną brodą i uniesionymi końcami cienkich wąsów. Krawiec jest blady i upiorny, z lekkim napięciem nerwowym.

Patrząc na «Portret Solera», wykonany w ciemnoniebiesko-zielonej tonacji, widzimy siedzącego przed nami mężczyznę, którego oczy są pełne smutku i samotności, uwięzionego wśród ludzi. To właśnie te uczucia odwiedziły samego Picassa w pewnym okresie jego życia. Być może na obraz przyjaciela bliskiego artyście w duchu młody Picasso odbijał również swój wewnętrzny świat, z nieodłącznymi emocjami.