Opis obrazu Paula Gauguina A, czy jesteś zazdrosny?

Gauguin to podróżnik, francuski artysta postmodernistyczny, jeden z tych, którzy zaprzeczali przedstawieniu istniejącej rzeczywistości, którą pisali realiści, i ruchowi duszy, który impresjoniści próbowali uchwycić, a zamiast nich stworzyli w celu ujawnienia pewnych niezmiennych praw wszechświata, jego charakterystycznych cech.

Gauguin dużo podróżował w swoim życiu. Do siódmego roku życia mieszkał z matką w Peru i do końca życia wspominał nieostrożność, zwyczaje, klimat i czuł w duszy tęsknotę za południem. Będąc już dorosłym człowiekiem rodzinnym, udał się na Tahiti, gdzie namalował prawie osiemdziesiąt płócien, w tym «Czy jesteś zazdrosny?», Które wyrosły ze sceny, którą widział na brzegu morza.

Dwie aborygeńskie siostry po kąpieli i osiedleniu się na brzegu rozmawiały, ciesząc się słonecznym, pogodnym dniem i własną młodością. Nagle przez wspomnienia przedarła się kontrowersyjna rzecz, zmuszając jedną z dziewczyn do siedzenia na piasku i głośnego zawołania: «Och, jesteś zazdrosna!». Z tego przypadkowo zauważonego fragmentu życia innych ludzi wyrósł obraz, który Gauguin nazwał kiedyś najlepszym z tych, które zostały przez niego namalowane.

Przestrzeń obrazu wydaje się nieskończona. Niebiesko-czarno-czerwone plamy morza zlewają się z piaskiem i lasem, który chroni dziewczynki przed słońcem. Frywolne czerwone sukienki są odrzucane. Jedna z dziewcząt leży na piasku, leniwie zakrywając ręką brzuch i zwężając oczy, druga — oczywiście krzycząc — siedzi i patrzy na siostrę. Jej figura jest wyraźniej zarysowana, jedna dłoń na kolanie, we włosach wianek z białych kwiatów, wpleciona w nie niebieska wstążka.

Obie dziewczyny są nagie, ale wcale nie są tego nieśmiałe. W ich świecie nie ma nic wstydliwego i dziwnego w nagości — wręcz przeciwnie, byłoby dziwnie wchodzić do morza w ubraniu. Ich ciała są odlane z opalizującego brązu, twarze mają wszystkie cechy charakterystyczne dla ich ludu — lekko spłaszczony profil, wąskie oczy.