Opis obrazu Pierre’a Auguste’a Renoira «Coco»

Renoir namalował ten portret olejem na płótnie, który powstał w bardzo trudnym dla artysty okresie jego życia, kiedy przebywał w Japonii. Płótno przedstawia dziecko o imieniu Coco, a krytycy przypisują jego pisanie okresowi czerwonemu.

Taki obraz pojawia się przed widzem, widać, że mistrz zaczyna stopniowo odchodzić od stylu impresjonistycznego i próbuje znaleźć nowe rozwiązania w swojej twórczości artystycznej. W swoich pracach stara się więc używać czerwieni i bawi się perspektywą.

W tej chwili artysta czerpie głównie inspiracje wyłącznie z prac z dominującymi odcieniami czerwieni w swoich różnych performansach. Od razu uderzający jest fakt, że dzieło jest po prostu przepojone wielką miłością i niezwykłą czułością. Artysta skupia się na tak młodym wieku portretowanych, jego intensywnej i niestrudzonej eksploracji świata, niezłomnej energii.

W tym przypadku te czerwienie są idealne. Mimo to utwór nasycony jest nutami impresjonizmu, ale warto zaznaczyć, że w bardzo małych ilościach. Widać, że artysta odchodzi od tej techniki, a te linie, celowo zniekształcające perspektywę, powstają wyłącznie z powodu wewnętrznego doświadczenia, emocjonalnego konfliktu, który skłania mistrza do pisania.

Na tym portrecie szczególnie mocno odczuwa się mocny i pewny siebie pędzel artysty, widać, jak promień słońca wplata się we włosy portretu, a blada skóra, która staje się idealnym tłem, podkreśla energiczne i kolorowe usta. Obraz jest więc jednym z wyjątkowych arcydzieł, będącym swego rodzaju przejściem między przeszłą i przyszłą twórczością mistrza.