Opis obrazu Raphaela Santiego „Parnassus”

Opis obrazu Raphaela Santiego Parnassus

Obraz powstał w latach 1509-1511.

Rafael poświęcił swój fresk odwiecznemu tematowi poezji. W samym centrum widzimy słynny Parnas. Apollo gra na flecie. Otoczyły go muzy. Każda z nich trzyma przedmiot, którym zwykle była przedstawiana. Zgromadzili się tu wszyscy pisarze i poeci różnych epok.

Malarz starał się oddać magiczny efekt muzyki. Nie raz użyje tego motywu w swojej pracy. Podejmuje swoją pierwszą próbę, kiedy tworzy Parnassus. To stworzenie łączy w sobie maksimum wdzięku i prawdziwej wielkości. Trudno o bardziej harmonijne ich połączenie.

Kompozycja obrazu jest wieloczynnikowa. Chciałbym to rozważyć, zastanawiając się, kto był zaszczycony, że mógł zostać przedstawiony w tym prawdziwym arcydziele. Przed publicznością znajdują się niezwykle złożone, przestrzenne grupy, tworzone przez mędrców, filozofów i poetów. Umieszczone są wśród okazałego krajobrazu i dekoracji,

uderzając przepychem form architektonicznych.

Ścisła symetria ułożonych grup nadaje harmonijną jedność wszystkiemu, co przedstawia artysta. Bez poczucia braku jedności. Wszystkich bohaterów łączy ważny temat sztuki i jej wpływu na ludzi.

Bogactwo kolorów robi wrażenie. Rafael po mistrzowsku maluje każdą figurę. Dla niego najważniejsze jest podobieństwo portretu do portretowanych przez niego osób. Jest to konieczne, aby widz mógł zrozumieć intencje artysty. Stroje ludzi są malowane z niesamowitą starannością. Fałdy tkanin są prawie namacalne.

Rafael pokazuje nam swój idealny świat, w którym ważna jest tylko mądrość każdego człowieka, jego wiara w siebie. Widzimy, o czym od dawna marzył artysta. Człowiek musi być szlachetny i koniecznie wolny. Nieprzypadkowo obraz „Parnas” stał się prawdziwym arcydziełem, imponującym każdemu pokoleniu widzów.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Raphaela Santiego „Parnassus”