1504 rok.
Panel «Zaręczyny Najświętszej Marii Panny» został zamówiony specjalnie dla kaplicy św. Józefa.
Według naukowców Raphael zainspirował się dwoma kompozycjami stworzonymi przez jego bezpośredniego nauczyciela — Perugino.
Rafael wskazał swoje imię i datę bezpośrednio na przedstawionej na zdjęciu świątyni. Historyczny moment zostaje uchwycony, gdy Józef zakłada pierścionek na palec Maryi. W jego rękach widzimy laskę, która jest symbolem bycia wybranym. Warto zauważyć, że rozkwitł wraz z nim, podczas gdy u innych tak się nie stało. Widzimy dwie osoby, które są rozczarowane i łamią swoje laski.
Strukturę kompozycji tworzy wieloboczna świątynia. Dominuje nad wszystkim. To świątynia decyduje o położeniu wszystkich postaci i główna grupa, która znajduje się na pierwszym planie tego obrazu. Malarz tworzy specjalny system radialny ze środkiem — świątynią. Jeśli widz spogląda w dal przez liczne arkady i drzwi, odnosi wrażenie, że ten system ma całkowicie logiczną kontynuację z drugiej strony tego wypełnionego wielkością budynku.
Kompozycja ma strukturę kolistą. Ten rytm powtarza grupa gości tego wesela.
Jeśli chodzi o kolorystykę, warto zauważyć, że z niektórymi plamami innych kolorów używane są głównie odcienie brązowawe i złote. Postacie wszystkich postaci na zdjęciu są bardzo lekkie. Wydają się być w bardzo czystej atmosferze. Jego powstaniu w dużej mierze pomaga jasnoniebieskie niebo.
Struktura dzieła Raphaela jest pod wieloma względami podobna do dzieł jego nauczyciela Perugino. W przeciwieństwie do poziomej kompozycji Raphael ma okrągłą strukturę. To właśnie ta szczególna kompozycja z wielokątnym budynkiem i grupą postaci całkowicie odróżnia twórczość Rafaela od twórczości jego nauczyciela. Cała przestrzeń w obrazie artysty jest bardziej otwarta, a sama perspektywa ukazana jest z największą umiejętnością.
Opis obrazu Raphaela Santiego «Zaręczyny Marii Panny»