Opis obrazu Rembrandta «Dawid i Uriasz»

Rembrandt Harmenszoon van Rijn to holenderski artysta, którego obrazy wyróżnia wszechstronność wybranych tematów i zastosowanych technik. Artystę szczególnie interesowały historie biblijne, które korespondowały z pobożnością społeczeństwa, w którym żył, i pozwalały mu na dalsze eksperymenty i poszukiwanie nowych podejść do klasycznych przedmiotów. W rezultacie wiele z tych prac stało się przedmiotem zaciekłych kontrowersji i dyskusji.

Jedno z tych płócien jest znane jako «Dawid i Uriasz» lub «Haman poznaje swój los», zdjęcie pochodzi z 1665 roku. Fabuła oparta jest na tragicznej historii zdrady i straty. Król Dawid, pragnąc Batszeby, żony jego wojownika Uriasza, stara się wyeliminować swojego rywala. Postanawia wysłać Uriasza na miejsce najkrwawszych i najbardziej zaciętych bitew. Król zaprasza skazanego na powrót do domu, prawowitego małżonka Batszeby, aby wręczył mu list z strasznym wyrokiem.

Odważny wojownik Uriah, zajmujący większość obrazu i wyróżniony na pierwszym planie, uosabia umysłowe zdezorientowanie i napięcie. Twarz mężczyzny jest nieruchoma i blada, jego oczy są zamknięte.

Postać zostaje przesunięta w lewo, a sama poza stwarza wrażenie, że nieszczęśnik zaraz upadnie pod ciężarem nieszczęścia, które na niego spadło. Szaty, haftowane złotymi nićmi i ozdobione klejnotami, trzymają się i dociskają, a bogate bordowo-czerwone odcienie tkaniny wydają się wskazywać na krwawy koniec noszącego. Ułożenie dłoni potęguje uczucie chwiejności i zagubienia. Prawa ręka jest przyciśnięta do klatki piersiowej, próbując złagodzić ból serca lub, być może, ściskając niefortunny list z wyrokiem śmierci. Uriasz lewą ręką trzyma się pasa, starając się zachować spokój nawet w chwili zderzenia z rozpaczą i samotnością, która ogarnia jego duszę.

Postać Dawida po prawej jest wykonana przez Rembrandta w zimnych kolorach, co wzmacnia kontrast z ognistymi, jasnymi kolorami ubrań Uriasza. Spojrzenie króla jest odwrócone, jego głowa jest pochylona, ​​uznając myśl o pokucie z powodu jego złego czynu.

Pieczęć największego smutku i zła tego, co się dzieje, zamarła na twarzy starszego po prawej. To jest pisarz, który stał się nieświadomym wspólnikiem w zbrodni. Według jednej z wielu wersji krytycy sztuki uważają, że jest to prorok Natan, który chciał spróbować porozmawiać z Dawidem i zapobiec śmierci Uriasza.