Opis obrazu Sandro Botticellego «Powrót Judyty»

Wielki włoski artysta renesansu, Sandro Botticelli, jest autorem wielu najwspanialszych dzieł, które przeszły na własność kultury światowej, wśród których wymienić można płótno «Powrót Judyty», napisane w latach 1472-1473.

Judith to postać biblijna, wdowa, która według legendy uratowała mieszkańców miasta Vetulia przed zniewoleniem przez wojska asyryjskiego króla Holofernesa. Legenda głosi, że król asyryjski był niezwykle okrutny i pożądliwy, setki pięknych kobiet odwiedziły jego harem, a tysiącom innych groził ten sam los, gdyby planował zniszczyć obrońców oblężonego miasta i zdobyć je siłą. Ale wśród kobiet mieszkających w Vetulii była młoda, odważna wdowa imieniem Judith, gotowa poświęcić swój honor i życie dla wspólnego dobra.

Judith żąda, aby starsi odmówili poddania się królowi, a ona przebiera się za kobietę łatwych cnót — kurtyzany i udaje się do obozu wroga. Piękna Żydówka od razu przyciąga wzrok króla, który od niej żąda. Nocą, gdy król zasnął, Judith wzięła ostry miecz i odciąła mu głowę, po czym swobodnie przeszła obok śpiących żołnierzy i wróciła do swojego miasta.

To scena powrotu Judith rysuje pędzlem artystki; obraz przedstawia samą Judith oraz jej pokojówkę. Dziewczyna trzyma w dłoni ogromny miecz, jej twarz jest zamyślona, ​​a nawet smutna, jej stopy są bose, ale zdecydowanym krokiem stara się wrócić do domu. Pokojówka ledwo nadąża za szybkim krokiem młodej wdowy, trzymając w dłoni kosz, w którym spoczywa głowa króla. W tle obrazu widać domy i budynki, ale resztę przestrzeni zajmuje czyste poranne niebo.

Judith staje się ulubioną bohaterką wielu artystów renesansu, tak baczna dbałość o tę dziewczynę wiąże się nie tylko z jej bohaterskim zachowaniem, ale także ze stopniowym postrzeganiem wizerunku Judith jako erotycznego i uwodzicielskiego. Ale Botticelli nadal preferuje heroiczny moment w życiu Judith, czyniąc ją symbolem nieskończonej odwagi i determinacji.