Opis obrazu Siergieja Zaryanki «Portret Woroncowej»

Główne miejsce w twórczości S. K. Zaryanko zajmowało malarstwo portretowe. Zwykle malował jemu współczesnych w szczególnie realistyczny sposób. Kiedy patrzysz na prace artysty, znika uczucie kontemplacji obrazu. Widzimy prawdziwych ludzi, z ich błyskiem w oczach lub lekkim smutkiem, z ich wyjątkowymi cechami i subtelnymi odcieniami emocji. Z tą samą umiejętnością Zaryanko namalował portret księżniczki Woroncowej.

Pani MV Vorontsova była blisko dworu, należała do szlacheckiej rodziny ze strony ojca. Według zeznań trzykrotnie wyszła za mąż. Zaprzyjaźniła się z członkami rodziny królewskiej, a mianowicie z Marią Nikołajewną.

Zaryanko namalował portret Woroncowej w 1851 roku. Młoda kobieta siedzi na otomanie. Na ciele modelki nie ma biżuterii. Ale wyrafinowana fryzura i wyrafinowana biała sukienka nadrabiają tę lukę. Twarz Woroncowej jest piękna, ze zdrowym rumieńcem i zamyślona. Spojrzenie brązowych oczu skierowane jest gdzieś w dal. Ich naturalny połysk przyciąga i ożywia cały obraz.

Malarka podkreśliła najdrobniejsze szczegóły stroju bohaterki, jej włosy. Perłowa sukienka Vorontsova z koronkowymi wykończeniami wygląda niezwykle atrakcyjnie. Światło z przodu delikatnie odbija się od tkaniny. Na pustym czarnym tle portret księżniczki wygląda jeszcze bardziej wyraziście i jaśniej.

Ręce, ramiona i inne odsłonięte obszary ciała bohaterki są pomalowane z uderzającym naturalizmem. Określenie «fotograficzna dokładność» najlepiej pasuje do obrazów Zaryanko. Widzimy żywą, piękną kobietę o dostojnym, inteligentnym wyglądzie i delikatnych romantycznych rysach.

Portret Woroncowej śledzi sposób malarstwa weneckiego. Autorka obrazu znakomicie odtworzyła wygląd współczesnej, zwracając uwagę na cechy zewnętrzne i stan jej umysłu. W Galerii Trietiakowskiej można podziwiać piękny portret księżniczki.