Opis obrazu Sylvestra Shchedrina «Moonlit Night in Naples»

Rosyjski malarz, mistrz krajobrazu Sylvester Shchedrin przez wiele lat mieszkał we Włoszech, gdzie zmarł w młodym wieku. To wyjaśnia znaczną liczbę obrazów poświęconych temu krajowi. Jednak patrząc na umiejętności pejzażysty i obrazy, które powstały w Rosji, można śmiało założyć, że gdyby Szczedrin pozostał w swojej ojczyźnie, malowałby ją z takim samym profesjonalizmem, jak miasta Europy.

Tak więc jeden z obrazów zatytułowany «Księżycowa noc w Neapolu». Obraz spóźniony, jeden z ostatnich. Wiadomo, że artysta bliski śmierci malował pejzaże smutniejsze, nie tak żywiołowe i barwne jak jego wczesne prace. Jakby czując się bliski śmierci, Sylvester uwielbia ciemniejsze tony, uwielbia portretować dokładnie nocne widoki.

Chociaż faktem jest, że artysta eksperymentuje z efektami świetlnymi. Nie zawsze się to udaje i trzeba przyznać, że słoneczne płótna artysty wyszły spokojniejsze, bardziej integralne, bardziej melodyjne…

Obraz jest podzielony na trzy części, nie przez samego artystę, ale przez widza w wyobraźni. Pierwsza część to morze. Jest ciemno, a nawet ponuro, sylwetki łodzi wyglądają niepokojąco. Druga część to jaśniejszy brzeg. Jest na nim cichy dom, chociaż całkowity brak oświetlenia w środku również wywołuje emocje. Dopiero ogień, który symbolizuje ciepło, spokój, senność, wygodę… uspokaja. A ludzie wygrzewający się przy ogniu tworzą symbol pewnego rytuału.

Środek, będący jednocześnie trzecią częścią krajobrazu, przede wszystkim uspokaja, bo tutaj widzimy najjaśniejsze miejsce — przez mrok chmur przebija się spokojna, jasna księżycowa poświata. Na tym obrazie artysta również eksperymentuje: łączy zimne światło księżyca z gorącym, ognistym światłem.

Ivan Aivazovsky szanował Szczedrina, uważając go za jednego z wirtuozów przekazywania tajemnic i tajemnic natury, przewodnika między nią a człowiekiem. A tak przy okazji, odziedziczył i ulepszył tę wirtuozerię.