Opis obrazu Vincenta Willema Van Gogha «Kościół w Auvers»

1890 g.

Obraz ten jest jedną z ostatnich kreacji artysty, namalowaną olejem na płótnie. W 1890 roku Van Gogh osiadł w okolicach Paryża, we wsi Auvers, gdzie spędził ostatnie dwa miesiące swojego życia. W tym czasie tworzy to dzieło sztuki.

Główne miejsce w krajobrazie zajmuje budynek kościoła, narysowany bardzo wyraźnie i wiarygodnie. Świadczą o tym prawdziwe zdjęcia tego kościoła. Van Gogh rysuje każde okno, każdą strzałę i wieżyczkę na dachu. Przedstawia nawet wzór kraty na oknach kościoła. Takie strukturalne i szczegółowe oświetlenie budynku świadczy o jego bliskości do tego miejsca, wielokrotnych wizytach w nim, zapamiętywaniu wszystkich szczegółów budowy.

Kolejnym szczegółem na pierwszym planie obrazu jest droga do kościoła, która rozwidla i otacza świątynię z każdej strony. Na drodze widoczna jest sylwetka kobiety idącej na modlitwę. Jej wizerunek jest pokazywany przez artystkę dość schematycznie, dyskretnie i bez skupiania się na nim. Dużo miejsca na płótnie zajmuje też obraz trawy i kwiatów, które otaczają drogę i rosną wzdłuż całej frontowej krawędzi kościoła.

Jak zawsze Van Gogh sprawił, że jego obraz był niezwykle jasny i bogaty. Niebo jest pokazane na jasnoniebiesko, tylko w kolorze kobaltu. Nasycony i ciemny firmament nadaje obrazowi pewną nienaturalność, powoduje wrażenie nieprawidłowego oświetlenia. Ale jednocześnie sprawia, że ​​krajobraz jest kompletny i niezwykle kolorowy.

Kościół jest przedstawiony w kombinacji odcieni niebieskiego, żółtego, brązowego, pomarańczowego, zielonego i niebieskiego. Po prostu niesamowita feeria kolorów dla cichego, skromnego budynku klasztoru Bożego. Trawa i kwiaty wokół kościoła lśnią paletą od jasnozielonej do bagiennej, przeplatanej niebiesko-białymi pociągnięciami pędzla autora. Droga jest pełna żółci, brązów i pomarańczy.

Ogólne wrażenie obrazu jest bardzo zróżnicowane. Rozkoszuje się feerią barw i bogactwem kolorystycznym, ale radość jest nieco przyćmiona przez nienaturalność krajobrazu.