Opis obrazu Walentyna Serowa «Portret Repiny»

Rodzice Serova nie byli artystami. Jego ojciec jest kompozytorem, jego pradziadek jest przyrodnikiem. Po raz pierwszy talent młodego artysty do rysowania obudził się w 1871 roku, kiedy został umieszczony w gminie w województwie smoleńskim. Środek został wymuszony — ojciec zmarł, matka wyjechała na dalszą edukację do Monachium.

W 872 roku gmina rozpadła się i Valentin musiał udać się do swojej matki do Monachium. Tutaj nadal maluje i uczy się malować z Kahl Kepping, niemieckim grawerem.

Serov wolał malować portrety — okazały się niezwykle prawdziwe. Malował głównie portrety na zamówienie. Pomimo tego, że malował je nieustannie, artysta za każdym razem szukał w rysunku nowych technik, które pozwoliłyby w szczególny sposób wydobyć charakter modela na płótnie. Sam artysta przyznał, że portrety to dla niego choroba. Jednocześnie wielu chciało mieć własny portret namalowany przez wielkiego mistrza.

Artystka była w stanie pokazać nam modelkę taką, jaką chciała wyglądać, niczego nie upiększając.

«Portret Repiny» Serow napisał w 1881 roku. Repin był praktycznie jego pierwszym nauczycielem po powrocie z Niemiec do Rosji. Dużo razem podróżowali, wyjeżdżali na wystawy. Po ich wyjeździe do Zaporoża Sierow został wysłany do Akademii Sztuk Pięknych na dalsze szkolenie. Z wdzięczności Serov postanowił namalować portret żony Repina. Obraz namalowany jest olejem na płótnie o wymiarach 29×26 centymetrów. Do dziś przechowywany w stolicy Rosji — Moskwie, w Galerii Trietiakowskiej.