Opis obrazu Wasilija Perowa «Pierwsza ranga»

Popularna praca studencka «Pierwsza ranga. Syn kościelnego, awansowany na rejestratora kolegialnego» przyniosła Wasilijowi Perowowi w 1860 r. Dość znaczącą nagrodę dla niego. Utwór przedstawiony jest w gatunku pewnej satyry na świeżo upieczonych urzędników, która ma szczególne znaczenie, odnoszące się do współczesności.

Rozpoczynając studiowanie obrazu, widzimy zwykły pokój ze zdjęciami i zegarem na ścianie, w rogu są ikony, a na stole samowar. Cała ta rutyna osłabia poranna krzątanina, bo syn kościelnego otrzymał stopień rejestratora kolegialnego i przy tej okazji przyszedł krawiec z nowym mundurem do przymierzenia. Cały akcent obrazu tkwi w wyrazie twarzy głównego bohatera. Stoi dumnie podnosząc głowę i wysuwając stopę do przodu, jednak Perov przedstawia swoją skarpetkę pełną dziur, aby pokazać, jak bardzo osoba szybko się zmienia, otrzymując nawet niewielki wzrost.

W tle widzimy matkę i ojca, którzy oszaleli ze szczęścia, że ​​ich syn poszedł właściwą drogą i już wyobrażają sobie, jak czeka go nowe luksusowe życie, żony będą miały narzeczoną z zamożnej rodziny, wysokie stopnie i drogie prezenty od podwładnych. Wizerunek głównego bohatera jest zaczerpnięty z życia autora, okazał się diakonem sąsiada, aw przedstawionym na zdjęciu krawcu towarzysze rozpoznali krawca, który uszył je w szkole.

Wasilij Perow wyraźnie pokazał w swoim obrazie «Pierwsza ranga», jak człowiek, który wciąż stoi boso i cały w poszarpanych, bardzo szybko zaczął być arogancki i odczuwać siłę nowej rangi. Artysta tak trafnie oddał ten moment dopasowania, przemyślając każdy element wnętrza, że ​​wydaje się, że znaliśmy życie bohaterów przed zmianami w ich życiu i już możemy przewidzieć nadchodzącą przyszłość. Obraz zdaje się ożywać i zamienia się w opowieść wypełnioną zastaną rzeczywistością.