1864; płótno, olej; 40,5×32,2; Galeria Tretiakowska.
Obraz został namalowany podczas podróży Wasilija Grigoriewicza do Europy. Artysta przez długi czas nie mógł znaleźć inspiracji, wybrać odpowiedni temat do swojej nowej pracy. Szukał go w swoich zwykłych obrazach: oglądał sceny z życia ulicznego, studiował postacie mieszkańców miasta, ulicznych performerów i aktorów. Jego uwagę zwrócił chłopiec, flecista, występujący publicznie ze swoim instrumentem i świstakiem. Wyrazisty wygląd wędrującego dziecka stał się impulsem do podjęcia pracy nad dziełem.
Płótno uchwyciło samo życie, w całej jego brzydkiej prawdzie: małego jak na swój wiek, wychudzonego i wychudzonego chłopca o twarzy dorosłego, mądrego starca. Na jego czole, które nie rozjaśniło się nawet w chwili odpoczynku, można przeczytać opowieść o trudnym losie. Ze szczególną starannością wypisano strój włóczęgi, składający się z podartych spodni, starego, obszernego płaszcza, znoszonych butów i nieoczekiwanie prawie szykownego szalika. Savoyard ma w rękach flet, obok niego kapelusz, w którym zbiera swoje skromne honoraria. Na ramieniu chłopca przysiadł wierny towarzysz, jedyna żywa istota, która dzieli z nim życie bez środków do życia.
Serov zwrócił szczególną uwagę na szczegóły, które tworzą całą głębię tragicznego obrazu małego żebraka. Kapelusz do zbierania monet jest pusty, co oznacza, że dziś chłopiec nie będzie w stanie nakarmić siebie i swojego pomocnika. Na tle niedostępnych kamiennych ścian, twardej szarości i zimna, figurka dziecka wygląda wyjątkowo wrażliwie i wzruszająco. Całe tło, które przedstawia ulicznego muzyka z jego prostym dobytkiem, tylko podkreśla wrażliwość dziecka i obojętność wielkiego świata na losy tych maluchów.
Opis obrazu Wasilija Perowa «Savoyard»