Opis obrazu Wasilija Perowa «Wędrowiec»

Obraz został stworzony przez Perova w 1870 roku. Grafika «The Wanderer» jest pierwszym akcentem na ten temat. Obraz miał wielkie znaczenie osobiste dla jego mistrza. Perov namalował obraz osoby, której chciał pomóc, a kiedy odmówił i wolał życie żebrackie, był bardzo urażony.

Tworząc wizerunek wędrowca, Perov wyszedł od tematu chrześcijańskiego. Jego bohater nie wstydzi się żebractwa i zachowuje poczucie godności. Starzec jest dość zadbany, chociaż nosi zniszczone ubranie. Osoba przedstawiona na zdjęciu wykazuje praktyczność. Ma wszystko, czego potrzebuje do podróży — plecak, blaszany kubek, parasol. Wędrowiec przeszywa spojrzeniem pełnym mądrości i życiowego doświadczenia. Bohater dość surowo patrzy na nas z płótna.

Tworząc dzieło, Perov oparł się na swojej idei wędrówki, tworząc w niej wysoką moralność. Wygląda na to, że bohater wzywa nas, byśmy zwrócili się do naszego sumienia.

Autor umieścił postać starszego w ciemnym miejscu bez źródeł światła. Ale mimo to światło jest nadal obecne w pracy. Odnosi się wrażenie, że światło pochodzi od samego wędrowca. Perov dołożył blasku światła do siwej brody i ciemnych włosów, pomarszczonego czoła, zapadniętych policzków, oświetlając cały obóz bohatera jakimś wewnętrznym blaskiem. Jednocześnie nie ma nawet cienia refleksów w tle obrazu. Przestrzeń wokół starszego nie przyjmuje pochodzącego od niego światła, tworząc kontrast w grze ciemności i światła na płótnie.

Perov skupił się na reliefie samolotu. Podniósł kołnierzyk, wyostrzył fałdy ubrania, a zmiany głośności były ostre. Dzięki tym technikom wzrok stale zatrzymuje się na poszczególnych częściach i nie przesuwa się równomiernie po płótnie.

Perov pokazuje nam wędrówkę nie jako włóczęgę, ale jako sposób życia człowieka.