Opis obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego «Stare Miasto» (1902)

Obraz Wassily’ego Kandinsky’ego «Stare Miasto» powstał w okresie jego poszukiwań twórczych, w 1902 roku i należy do wczesnych prac artysty. Praca powstała w kierunku secesji, charakteryzującej się ogólnością form. Podobnie jak wiele innych wczesnych dzieł, przedstawiony obraz jest pomalowany w wesołej palecie kolorów nieodłącznie związanej z romantyzmem. Kandinsky spędził kilka lat w Monachium, gdzie często przyjeżdżał w dobrym nastroju. Po podróży do średniowiecznego Rottenburg an der Tauber mistrz zachował przyjemne wrażenia i wspomnienia, które sprowadziły go z powrotem do świata bajecznych snów. Pomimo tego, że artysta doświadczył długiej rozłąki z rodziną i śmierci własnego wuja, malował jasne obrazy. Miłe wspomnienia pomogły przezwyciężyć uczucie samotności.

Artysta miał niesamowitą pamięć wizualną i niesamowitą percepcję. Dzięki swoim umiejętnościom potrafił odtworzyć z pamięci ujrzane krajobrazy. Kandinsky pomalował miasto na żywe kolory, tworząc przesadnie stylizowany wygląd. Obraz malowany energicznymi pociągnięciami. Dominują kolory żółty i czerwony, które swoim przepływem wypełniają całą przestrzeń. Słońce w przenośni reprezentuje miłość, piękno, szczęście i harmonię. Ta metafora jest typowa dla symboliki.

Obraz przedstawia nieruchomą kobiecą sylwetkę. Kobieta ubrana jest w strój typowy dla średniowiecza. Miasto stoi za bohaterką. Kobieta wydawała się zastygła w oczekiwaniu. Fabuła przypomina inne dzieło mistrza, zatytułowane «Sunset», gdzie jeździec udaje się na stare miasto. W porównaniu do Sunset, Stare Miasto wygląda bardziej ekologicznie. Między tymi obrazami można doszukać się pewnego związku i ukrytych implikacji symbolicznych. Możliwe, że bohaterka czeka na swojego jeźdźca w drodze na stare miasto.