Opis obrazu Wiktora Wasniecowa «Pieśń radości i smutku» (Sirin i Alkonost)

Dzieła W. M. Vasnetsova to baśnie, eposy, mity, wątki historyczne i folklorystyczne. W tym częste odniesienia artysty do starożytnych słowiańskich wątków pogańskich. Słynny obraz «Pieśń radości i smutku» ukończony w 1896 roku nie jest wyjątkiem. W centrum zdjęcia znajduje się drzewo, na gałęziach którego siedzą dwa pół-ptaki — Alkonost i Sirin. Pierwszy ptak obiecuje niebo kiedyś w przyszłości. Drugi mówi, że raj już był i został utracony. Ich przedstawienie w postaci pół-ptaków, pół-ludzi jest tradycyjne. Vasnetsov odszedł od mitu — według legendy Alkonost i Sirin byli biseksualni. Artystka ma głowy pięknych dziewczyn w koronach. Bird Alkonost liczy na przyszły raj. Ma uśmiech na twarzy, wielobarwne skrzydła, przedstawione w jasnych kolorach. Jedna z legend mówi, że śpiew tego pół-ptaka pociesza cierpienie. Inna legenda głosi, że śpiewanie jej jest tak piękne, że ten, kto to usłyszy, zapomni o wszystkim. Artyście udało się oddać nastrój ptaka — Alkonost nie czuje siebie, gdy śpiewa. Sirin jest spętany żalem. Jeśli Alkonost się otworzy, Sirin pochyli głowę. Upierzenie jest przedstawione w ciemnych kolorach. Smutek ptaka dodatkowo podkreślają siniaki pod oczami. Uważa się, że śpiew ptaka Sirin niesie ze sobą zapomnienie i śmierć. Tło wzmacnia kontrast. Ptaki siedzą na różnych gałęziach tego samego drzewa. Liście obok ptaka Sirin poczerniały i uschły, pozostało ich niewiele. Wokół Alkonost liście kwitną bujnym kolorem, jakby radując się życiem i nadchodzącym rajem. Obraz, namalowany olejem na płótnie, znajduje się na stałej wystawie Państwowej Galerii Trietiakowskiej. To jedna z najbardziej znanych kreacji artysty.