Opis rzeźby Giovanniego Berniniego «Dawida»

Jak mówi starożytna legenda zapisana w Biblii, młody i odważny młodzieniec Dawid z kamieniem, który uwolnił z procy, zabił potężnego giganta Goliata. W okresie renesansu wielu artystów i rzeźbiarzy przyjęło tę fabułę jako podstawę swojego stworzenia.

Obraz Dawida zawierał władzę, szlachetność i ukazywał heroizm w całej okazałości. Dlatego w kompozycjach z XV wieku pokazywany był jako zwycięzca.

Bernini w swojej twórczości pokazał nieco inny kierunek: dynamikę, napięcie psychiczne i ruch. Jego posąg uchwycił sam epizod bitwy.

Bernini postawił swoje dzieło na równi ze słynnymi dziełami. Pokazał Dawidowi, który przygotowywał się do ataku, zbierając całą swoją siłę i wolę. Posąg patrzy na wroga z napięciem i nienawiścią.

Młody człowiek jest poważny: zmarszczone brwi, przygryzione usta. Jego poza jest pochylona, ​​głowa lekko odrzucona. David zamachnął się, celując w swojego przeciwnika. Posąg przedstawia buntownika, który prowadzi burzliwe życie pełne dramatu. Bernini wykonywał swoje dzieło w stylu wczesnego baroku.

Rzeźbiarz starał się nie naśladować ołtarza pergamońskiego. Bernini stworzył swoje dzieło nie jako wolnostojącą postać, ale jako kompozycję w parze. Skupia się na przeciwniku Dawida. Z jego wyglądu i postawy natychmiast wynika, gdzie jest jego przeciwnik. Przestrzeń między nimi ma pewien ładunek należący do posągu. Na tym polega różnica między twórczością Berniniego a klasycznym barokiem.

W XVII wieku jego pomnik cieszył się dużym zainteresowaniem opinii publicznej. Zawiera iluzję, że bohaterowie żyją. A także patrząc na figurę, możesz od razu zrozumieć, co bohater zrobi dalej. Możesz odczytać wszystkie emocje i uczucia Dawida na jego twarzy, dzięki czemu autor był w stanie je wyraźnie uformować i uwiecznić.